Dnia 10 czerwca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Klotz Sędziowie: sędzia NSA Wiesław Czerwiński (spr.) sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant: Krzysztof Cisewski po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 10 czerwca 2010 roku sprawy ze skargi M. A. na orzeczenie [...] Wojskowej Komisji Lekarskiej w [...] z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zdolności do zawodowej służby wojskowej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Orzeczeniem z dnia [...] Nr [...], Terenowa Wojskowa Komisja Lekarska w S., na podstawie rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 8 stycznia 2010r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. u. nr 15, poz. 80) oraz art. 5 ust. 6 ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.), uznała M. A. za niezdolnego, jako kandydata do zawodowej służby wojskowej, zaliczając go tym samym do kategorii "N".
Jak wskazał w uzasadnieniu organ pierwszej instancji, M. A. za niezdolnego jako kandydata do zawodowej służby wojskowej uznany został na podstawie przeprowadzonego badania specjalistycznego - psychiatrycznego oraz psychologicznego.
We wniesionym od powyższego orzeczenia odwołaniu, M. A. odniósł się do podpunktu 1 zawartego w orzeczeniu rozpoznania, zgodnie z którym posiada on zaburzenia osobowości znacznie upośledzające zdolności adaptacyjne. Odwołujący się podniósł, że jako pełniący służbę wojskową od 2008r., nie ma problemu z zaadaptowaniem się do funkcjonowania w warunkach służby wojskowej, do której, jak wskazał, nie ma negatywnego stosunku. Odwołujący się podkreślił swoje pozytywne relacje zarówno z kolegami, jak i z przełożonymi.
Orzeczeniem z dnia [...] Nr [...] Rejonowa Wojskowa Komisja Lekarska w B., na podstawie Rozporządzenia MON z dnia 10 maja 2004r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach (Dz. U. Nr 133, poz. 1442 ze zm.), art.5 ust. 6 ustawy z dnia 11 września 2003r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.), § 3 ust. 4 Rozporządzenia MON z dnia 25 czerwca 2004r. w sprawie utworzenia wojskowych komisji lekarskich oraz określenia ich siedzib, zasięgu działania i właściwości (Dz. U. Nr 151, poz. 1594 ze zm.) oraz art. 138 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) utrzymała w mocy zaskarżone orzeczenie organu pierwszej instancji.
Jak wskazano w uzasadnieniu, organ drugiej instancji stwierdził, że w związku z przeprowadzonym badaniem psychologicznym i psychiatrycznym, nie zachodzi potrzeba dokonania ponownego badania, ponieważ na podstawie wyników przeprowadzonych badań dokonano ustaleń orzeczniczych, zgodnie z którymi odwołujący się posiada małe predyspozycje do pracy na zajmowanym stanowisku oraz niskie zdolności adaptacyjne. Jak ponadto wynika z opinii przełożonych odwołującego się, sposób wykonywania przez niego obowiązków jest dostateczny, ale nie wystarczający ze względu na niską fachowość.
We wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skardze M. A. zarzucił niepełne rozpatrzenie sprawy, nieskorzystanie z możliwości przeprowadzenia dodatkowych badań, a także istnienie luki prawnej w Rozporządzenia MON z dnia 10 maja 2004r. w sprawie orzekania o zdolności do zawodowej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach, będącym podstawą zakwestionowanego orzeczenia.