16 października 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie WSA: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Grzegorz Saniewski (spr.) Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 października 2008r. sprawy ze skargi P.I. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2006r. nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] r. (nr[...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] odmawiającą przyznania A. I. zaliczki alimentacyjnej na rzecz pełnoletniego syna - skarżącego P. I.
Kolegium powołując się na treść art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86 poz. 732, Nr 164 poz. 1366 ) oraz art. 3 pkt 17a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ) stwierdziło, że osoba ubiegająca się o zaliczkę, tj. P. I. nie jest wychowywany przez osobę samotnie wychowującą dziecko. Wychowująca go A. I. pozostaje bowiem w konkubinacie z J. U., z którym wychowuje wspólne dzieci (R. I. i Ł. U.) oraz dzieci z poprzedniego małżeństwa (D. i P. I.), których ojcem jest zobowiązany do alimentacji A. I. Wobec tego, pomimo że P. I. jest uprawniony do świadczenia alimentacyjnego, którego egzekucja jest bezskuteczna, nie może być uznany za osobę uprawnioną do zaliczki alimentacyjnej, albowiem nie jest wychowywany przez osobę samotnie wychowującą dziecko w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy działająca w imieniu skarżącego A. I. (pełnomocnictwo złożone na wezwanie Sądu k. 17) przedstawiła trudną sytuację finansową, w jakiej się znajduje wraz ze skarżącym. Podniosła, że obecnie jest po rozwodzie i samotnie wychowuje skarżącego. Przyznała, że pozostaje w konkubinacie z J. U., jednakże nie jest on ojcem skarżącego P. I. ani jego opiekunem prawnym, nie jest też zobowiązany do łożenia na nie swoje dziecko. Wskazała, że jest bezrobotna, jej konkubent ma pracę tylko na pół etatu, wobec czego zasiłki rodzinne i zaliczki alimentacyjne umożliwiają jej kształcenie dzieci.
W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej oddalenie, podtrzymując swoje stanowisko.
Postanowieniem z dnia [...] r. Sąd zawiesił postępowanie, mając na uwadze, że rozstrzygnięcie sprawy zależy od oceny, czy organ administracji zasadnie w opisanej sytuacji uznał, że matka skarżącego nie jest "osobą samotnie wychowującą dziecko" w rozumieniu art. 3 pkt 17a ustawy o świadczeniach, a tymczasem inny skład tutejszego Sądu zwrócił się do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem prawnym o zgodność m.in. tego przepisu z przepisami Konstytucji i Konwencji o prawach dziecka.
Wyrokiem z dnia 23 czerwca 2008 r. (sygn. akt P 18/06) Trybunał Konstytucyjny orzekł, że:
po pierwsze art. 2 pkt 5 lit. a ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732 i Nr 164, poz. 1366) w związku z art. 3 pkt 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 i Nr 222, poz. 1630, z 2007 r. Nr 64, poz. 427, Nr 105, poz. 720, Nr 109, poz. 747 i Nr 200, poz. 1446 oraz z 2008 r. Nr 70, poz. 416), w brzmieniu nadanym przez art. 27 pkt 2 lit. g ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej w zakresie, w jakim pomija prawo osób wychowywanych przez osoby pozostające w związku małżeńskim do zaliczki alimentacyjnej, jest niezgodny z art. 18, art. 32 ust. 1 i art. 71 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz nie jest niezgodny z art. 27 Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r., Nr 120, poz. 526 oraz z 2000 r. Nr 2, poz. 11).