Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anna Klotz (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Wiesław Czerwiński sędzia WSA Małgorzata Włodarska Protokolant Magdalena Tambelli po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 lipca 2011 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z dnia [...], nr [...], upoważniony przez Burmistrza Miasta i Gminy N. Kierownik Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (MGOPS) w N., działając na podstawie art. 17, art. 20 ust. 3, art. 24, art. 26 ust. 1, art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t. j.: Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 992 ze zm.), zwanej dalej w skrócie "u.ś.r.", w powiązaniu z § 7 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 2 czerwca 2005 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o świadczenia rodzinne (Dz. U. z 2005 r., Nr 105, poz. 881 ze zm.), odmówił M. G. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad jej babcią M. B.
W uzasadnieniu w/w rozstrzygnięcia organ I instancji wyjaśnił, że wnioskodawczyni nie spełnia ustawowych warunków otrzymania wnioskowanego świadczenia. Z pisemnego oświadczenia załączonego przez nią do wniosku wynika bowiem, iż M. B. mieszka z dwoma synami, na których w pierwszej kolejności ciąży obowiązek alimentacyjny. W związku z tym wnioskodawczyni nie jest obciążona obowiązkiem alimentacyjnym w stosunku do swojej babci i zgodnie z regulacją art. 17 ust. 1 u.ś.r. nie przysługuje jej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu sprawowanej nad nią opieki.
M. G. odwołała się od decyzji Kierownika MGOPS do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. Odwołująca się podniosła, że żaden z synów mieszkających z M. B. nie jest w stanie zapewnić matce należytej opieki. Wyjaśniła, że młodszy syn P. B. od wielu lat choruje na ciężką depresję z objawami psychopatycznymi i w związku z powtarzającymi się nawrotami choroby jest często hospitalizowany. Z tej racji w/w sam wymaga opieki ze strony innej osoby i nie może jej zapewnić swojej matce. Natomiast starszy syn M. B. prowadzi gospodarstwo rolne i opiekuje się niepełnoletnim siostrzeńcem M. B. Wykryto u niego ciężką chorobę płuc, która nie pozwala mu wykonywać samodzielnie wielu czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa, wobec czego zmuszony jest do korzystania z pomocy innych osób. Leczenie będzie wymagało hospitalizacji, a w związku z tym w/w nie będzie mógł sprawować opieki nad matką. Wnioskodawczyni zaznaczyła ponadto, iż przy życiu pozostaje córka M. B. I. G., która jednak także nie może sprawować opieki nad swoją matką, ponieważ od 26 lat opiekuje się niepełnosprawnym synem P. G., cierpiącym od urodzenia na dziecięce porażenie mózgowe. Wskazując na powyższe odwołująca się podkreśliła, że jako jedyna osoba w rodzinie mogąca sprawować stałą opiekę nad M. B. musiała zrezygnować z pracy, aby zająć się babcią.
Decyzją z dnia [...], nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B.., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 17 ust. 1 i 1a u.ś.r., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję Kierownika MGOPS.
W uzasadnieniu orzeczenia Kolegium wskazało, iż zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1a u.ś.r. osobie innej niż spokrewniona w pierwszym stopniu, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy nie ma osoby spokrewnionej w pierwszym stopniu albo gdy osoba ta nie jest w stanie sprawować opieki, o której mowa w ust. 1. Taka sytuacja zdaniem organu odwoławczego nie występuje w rozpatrywanym przypadku, albowiem przy życiu pozostaje troje dzieci M. B. - dwaj synowie i córka, które należą do kategorii osób spokrewnionych w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki. W ocenie Kolegium dzieci M. B. są również w stanie sprawować opiekę na matką. Niemożność sprawowania opieki nad matką musi być bowiem obiektywnie uzasadniona i wynikać z okoliczności danej sprawy. Z taką sytuacją mamy do czynienia wówczas, gdy osoba spokrewniona w pierwszym stopniu sama jest osobą chorą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności. Tymczasem prowadzenie gospodarstwa rolnego czy choroba niepotwierdzona orzeczeniem o niepełnosprawności nie stanowią okoliczności przesądzających o braku obiektywnej możliwości sprawowania opieki. W opinii Kolegium bez znaczenia pozostaje również fakt, iż brat strony, nad którym sprawuje opiekę matka strony, a córka M. B., legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności ze wskazaniami konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby. Okoliczność ta nie uniemożliwia I. G. sprawowania opieki nad swoją matką.