5 marca 2008r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędziowie WSA: Sędzia WSA Renata Owczarzak (spr.) Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 5 marca 2008r. sprawy ze skargi R.T. i M.T. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2007r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych osobowych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2007r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżących kwotę 100zł. (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
M.T. zwrócił się do Prezydenta Miasta T. o udostępnienie ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL, ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych, danych osobowych dzieci zmarłego A.S.K.: ich imion i nazwisk, daty i miejsca urodzenia oraz numerów aktów urodzenia. Wnioskodawca jako podstawę prawną żądania wskazał art. 29 ust. 2 ustawy o ochronie danych osobowych i art. 86 k.p.c, a ponadto nakaz zapłaty wydany przeciwko zmarłemu, który był dłużnikiem R.T. i wnioskodawcy. Wnioskodawca wskazał również, że dane osobowe, o które się ubiega, będą wykorzystane w wystąpieniu do sądu z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku po A.S.K. Jako informacje umożliwiające odszukanie interesujących go danych wnioskodawca wskazał imię i nazwisko zmarłego, jego datę urodzenia, imiona rodziców i ostatni adres zamieszkania.
Decyzją nr [...] z dnia [...] września 2007 r. Prezydent Miasta T., na podstawie art. 44h ust. 2 pkt 2 w związku z art. 44i ust. 5 i 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst. jednolity Dz. U. z 2006 r., Nr 139, poz. 993; z późn. zm.; zwanej dalej "ustawą o ewidencji ludności") odmówił udostępnienia danych spadkobierców zmarłego.
Prezydent wskazał, że złożony wniosek nie spełnia warunków formalnych, gdyż nie zawiera wystarczająco skonkretyzowanych informacji, umożliwiających wyszukanie w zbiorze meldunkowym osób spełniających kryteria podane przez wnioskodawcę. Wnioskodawca nie wykazał także, stosownie do art. 44h ust. 2 pkt 2 ustawy o ewidencji ludności, interesu prawnego w otrzymaniu żądanych danych. W skorowidzach Sądu Rejonowego w T. nie odnotowano bowiem sprawy o stwierdzenie nabycia spadku po A.S.K. Brak dokumentu o stwierdzeniu nabycia spadku uniemożliwia udostępnienie danych osobowych.
Ponadto zdaniem Prezydenta udostępnienie żądanych danych osobowych mogło spowodować a w szczególności prawo do prywatności wynikające z art. 47 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
W wyniku odwołania Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. uchylił w całości decyzję Prezydenta i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Zdaniem organu odwoławczego rozstrzygnięcie Prezydenta pozostaje w sprzeczności z uzasadnieniem wydanej przez niego decyzji. Z jednej bowiem strony organ pierwszej instancji powołał się na braki formalne wniosku o udostępnienie danych osobowych, co powinno skutkować pozostawieniem go bez rozpoznania, stosownie do art. 64 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071; z późn. zm.; zwanej "k.p.a."), z drugiej zaś strony - organ wszczął postępowanie i merytorycznie ustosunkował się do żądania zawartego we wniosku. Wobec tego Wojewoda wskazał, że Prezydent, ponownie rozpatrując sprawę, powinien rozstrzygnąć, czy wniosek M.T., który pozbawiony jest skonkretyzowanych informacji o osobach poszukiwanych, spełnia warunki formalne zgodnie z § 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 listopada 2002 r. w sprawie wzoru formularza wniosku o udostępnienie danych ze zbiorów meldunkowych, zbioru PESEL oraz ewidencji wydanych i utraconych dowodów osobistych. (Dz. U. Nr 201, poz. 1702). Jeżeli wniosek nie czyni zadość określonym wymogom formalnym, to stosownie do art. 64 § 2 k.p.a. należy pozostawić sprawę bez rozpoznania, w drodze sporządzenia odpowiedniej adnotacji, jako że przepisy prawa nie przewidują wydania decyzji o pozostawieniu wniosku bez rozpoznania.