Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA: Wiesław Czerwiński (spr.) Sędzia WSA: Małgorzata Włodarska Asesor WSA: Anna Klotz Protokolant: Magdalena Flinik po rozpoznaniu w dniu 13 października 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. Ż. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie płatności z tytułu ONW oddala skargę
Dyrektor Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w T., po rozpoznaniu odwołania M. Ż. od decyzji nr [...] z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w T. odmawiającą przyznania płatności z tytułu ONW.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, że pomoc finansowa na wspieranie działalności rolniczej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania (ONW) jest udzielana na mocy ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (Dz. U. Nr 229, poz. 2273 ze zm.). Aktem wykonawczym jest rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 14 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 657), które określa w § 4 pkt 2 i 5 zakres i obszar działania wsparcia. W załączniku do rozporządzenia określone zostały obszary ONW. Obręb Osówka, gmina Czernikowo nie znajduje się na liście stref obszarów ONW.
M. Ż. złożył skargę na powyższą decyzję. Podniósł w niej, że Dyrektor Oddziału Regionalnego ARiMR w T. w żaden sposób nie odniósł się do jego odwołania w kwestii wniosku o przyznanie płatności za uprawę łąki na działce o łącznej powierzchni 2 ha 11 arów. Zdaje sobie sprawę z faktu, że w załączniku nr 2 do rozporządzenia obręb O. gm. C. nie znajduje się na liście obszarów ONW. Do napisania skargi nie motywowała go kwestia ewentualnej dopłaty, ale uczynił to mając na uwadze poprzednie pokolenia.
W ocenie skarżącego jego posiadłość rolno-leśna o pow. 17 ha 72 ary w miejscowości L. gm. C. jest obszarem o niekorzystnych warunkach gospodarowania.
Na liście obszarów ONW są m.in. K. i P. Z L. do tych miejscowości jest bliżej niż do O. i klasa ziemi jest podobna, a nawet lepsza, bo zdarza się IV i III klasa. L. przypisano do O. Skarżący zdaje sobie sprawę, że zgodnie z literą prawa w L nie ma ONW, ale w rzeczywistości jest to obszar ONW. Przepisy należy przystosować do istniejącej rzeczywistości.
Dyrektor Kujawsko-Pomorskiego Oddziału Regionalnej Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie. W jego ocenie decyzje zostały wydane prawidłowo, jedynie w decyzji Kierownika BP podano błędną podstawę prawną, co wynikało z ustalonego w systemie komputerowym wzorca decyzji. Decyzja Dyrektora OR przytaczała już prawidłową podstawę prawną. Nie było podstaw do wydania decyzji organu II instancji w oparciu o art. 138 § 1 pkt 2 lub pkt 3, bądź § 2 Kpa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest uzasadniona.
Zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta sprawowana jest pod kątem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Oceniając legalność zaskarżonej decyzji należy stwierdzić, że nie narusza ona prawa materialnego.
Na początku należy poczynić generalną uwagę, że zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja RP (Dz. U.Nr 78, poz. 483) organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, a przepis art. 6 Kpa stanowi, że organy administracji publicznej działają na podstawie przepisów prawa. W prawie administracyjnym przyjęta jest zasada, że obywatel może podejmować działania niezabronione przez prawo, natomiast organ administracji publicznej może podejmować tylko takie działania, które są dopuszczalne przez prawo.