Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak Asesor WSA Ewa Kruppik - Świetlicka (spr.) Protokolant Justyna Straka po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu 3 października 2006r. sprawy ze skargi C. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2006r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. na rzecz skarżącego C. B. kwotę 1.191 zł. (tysiąc sto dziewięćdziesiąt jeden) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W wyniku podziału nieruchomości, oznaczonej numerem [...], położonej miejscowości K. i należącej do B. i C. B., nastąpił wzrost wartości tej nieruchomości. Według opinii powołanego rzeczoznawcy, wartość nieruchomości wzrosła o kwotę 148.900,00 zł. Z tej przyczyny Wójt Gminy L. stał się legitymowany do wymierzania opłaty adiacenckiej i decyzją z dnia [...] 2004r. Nr [...], na podstawie przepisów art. 98 a ust. 1 i 3 i art. 148 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami ( tekst jedno Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm. ) oraz w oparciu o uchwałę Rady Gminy L. z dnia [...] 2000 r. Nr [...], . (podjętą w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, spowodowanej jej podziałem) - ustalił w stosunku do w/w właścicieli działki, opłatę adiacencką w wysokości 59.560 zł tj. 40 % wzrostu jej wartości.
Skarżący odwołali się od decyzji organu I instancji, przy czym C. B. podniósł, iż opłata adiacencka ustalona w tej wysokości, przekracza jego możliwości finansowe. Natomiast B. B. poinformowała organ, iż jest po rozwodzie z mężem i obecnie mieszka w miejscowości oddalonej 400 km od T. i wykonuje tam pracę nauczycielki. Zdaniem odwołującej się, wyznaczony 7 dniowy termin na zapoznanie się z aktami sprawy , w jej sytuacji ( odległość i charakter pracy) jest zbyt krótki. W konkluzji odwołania, wniosła o rozłożenie należności na 10 rocznych rat lub na uregulowanie opłaty adiacenckiej z odszkodowania, przysługującego jej od gminy za przejęcie części nieruchomości, pod drogi i pas dla pieszych.
Po rozpatrzeniu odwołania skarżących, Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w T. , nie znalazło podstaw do uchylenia lub zmiany decyzji organu I instancji dlatego decyzją z dnia [...] 2006r. Nr [...], utrzymało w mocy decyzję wójta. W uzasadnieniu SKO wskazało, iż ustalenie opłaty adiacenckiej nastąpiło zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie, przepisami ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami ( tekst jedno Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm. ) oraz w oparciu o uchwałę Rady Gminy L. z dnia [...] 2000 r. Nr [...], mocą której ustalono wysokość stawki procentowej
1 opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, spowodowanej jej podziałem.
C. B. działając tylko we własnym imieniu, powyższą decyzję zaskarżył Sądu. W skardze, wniósł o uchylenie decyzji obu instancji i o ustalenie opłaty w wysokości adekwatnej do rzeczywistej wartości posiadanych przez niego
'nieruchomości. Zdaniem skarżącego organy podczas postępowania dopuściły się błędu w ustaleniach faktycznych, który to błąd miał istotny wpływ na wynik sprawy poprzez pominięcie faktu, iż postanowieniem Sądu Rejonowego w T. z dnia [...] 2005r. sygn. akt [...] dokonano działu majątku wspólnego.
Skarżący zarzucił, iż w tej sytuacji powinien być obciążony tylko za te grunty, których jest właścicielem. Jednocześnie organom wydającym decyzje zarzucił, naruszenie art. 10 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez ograniczenie jego praw, bez sprecyzowania zarzutu. Dodatkowo wniósł o zasądzenie na jego rzecz poniesionych kosztów postępowania.