Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędziowie: sędzia WSA Renata Owczarzak asesor WSA Anna Klotz Protokolant Dominika Znaniecka po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 lutego 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miasta B. z dnia [...] 2006 r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały w sprawie utworzenia jednostki organizacyjnej Miasta - Zakładu Aktywności Zawodowej oddala skargę
Uchwałą z dnia [...] 2006r. Nr [...] Rada Miasta B. na podstawie art. 9 ust. 1, art. 18 ust. 2 pkt 9 lit h i art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późno zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 z późno zm.), zmieniła uchwałę w sprawie utworzenia jednostki organizacyjnej Miasta B. - Zakładu Aktywności Zawodowej. Zgodnie zapisem zawartym w § 3 akt wchodził w życie z dniem podjęcia.
Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy wniósł Wojewoda [...], który powołując się na przepis art. 93 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2001r., Nr 142, poz.1591 z późno zm.), zarzucił naruszenie art. 88 ust. 1 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej i jednocześnie wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miasta B. z [...] 2006r. Nr [...] zmieniającej uchwałę w sprawie utworzenia jednostki organizacyjnej Miasta - Zakładu Aktywności Zawodowej.
W uzasadnieniu swojego stanowiska organ nadzoru podniósł, że § 4 zmienianej uchwały z dnia [...] 2005r. Nr [...] w sprawie utworzenia jednostki organizacyjnej miasta - Zakładu Aktywności Zawodowej, określał jej termin wejścia w życie - po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] i zgodnie z tym zapisem została ona opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa [...] z 2005r. Nr [...], poz. [...]. W świetle powyższego zdaniem Wojewody [...] zapis § 3 uchwały w sposób istotny narusza przepis art. 88 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który stanowi, że warunkiem wejścia w życie ustaw, rozporządzeń oraz aktów prawa miejscowego jest ich ogłoszenie.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta B. zakwestionowała stanowisko organu nadzoru wskazując, że określenie czy dany akt posiada walor powszechnie obowiązującego winno uwzględniać jego cechy materialne i formalne. Z samego bowiem faktu podjęcia uchwały przez organ, stanowiący jednostkę samorządu terytorialnego, nie można jeszcze wywodzić, iż jest ona aktem prawa miejscowego ponieważ uchwały jednostek samorządu terytorialnego często mają charakter mieszany i zawierają przepisy powszechnie obowiązujące, jak i normy wewnętrzne. Zdaniem organu niezbędne jest w takich przypadkach ustalenie, kto jest adresatem norm postępowania wynikających z przedmiotowej uchwały oraz na jakiej podstawie została podjęta, a więc wskazanie kompetencji prawodawczej, w oparciu o którą podjęto uchwałę. Rada Miasta B. argumentowała, iż zaskarżona uchwała nie spełnia przesłanek aktu prawa powszechnie obowiązującego ponieważ nie zawiera norm powszechnie obowiązujących wobec czego stanowi akt kierownictwa wewnętrznego, zawierający wytyczne dla organu wykonawczego Miasta B. i dotyczy jedynie wyposażenia jednostki organizacyjnej w wymienione w tej uchwale składniki majątkowe. Organ wskazał także, iż samodzielną podstawę prawną dla rady gminy do podejmowania uchwał w sprawie wyposażania jednostek organizacyjnych stanowi przepis art. 18 ust. 2 lit h ustawy o samorządzie gminnym, który nie upoważnia rady gminy do stanowienia aktów prawa miejscowego. Oznacza to, iż nieuzasadnione jest twierdzenie organu nadzoru, że uchwała taka podlega opublikowaniu w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Powołując się na orzecznictwo i piśmiennictwo organ stwierdził, że nawet wadliwe powołanie podstawy prawnej w uchwale rady gminy, nie przesądza o wadliwości uchwały. Skoro podstawa prawna do podjęcia uchwały znajduje oparcie w obowiązujących przepisach prawa, to wadliwe powołanie w podstawie prawnej uchwały art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym, nie może przesądzać, iż jest to akt prawa miejscowego.