Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Piechowiak (spr.) Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędzia WSA Renata Owczarzak Protokolant Agnieszka Jagiełłowicz po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi E. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] 2004 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] 2004 r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] 2004 r.Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W., powołując się na przepisy art. 158 § 2 w związku z art. 156 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego stwierdziło, że decyzja Kierownika Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w I. z dnia [...] 2002r. nr [...] w sprawie zakończenia realizacji decyzji Nr [...] z dnia [...] 2001r. wydana została z rażącym naruszeniem prawa. Jednocześnie organ ten orzekł, że decyzja ta nie może być stwierdzona jako nieważna, ponieważ wywołała nieodwracalne skutki prawne.
W motywach rozstrzygnięcia podniesiono, że zgodnie z art.27a ust.4a ustawy z 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej / tekst jednolity: Dz.U. Nr 64, poz.414 z późn. zm./ obowiązującej w dacie orzekania przez organ pomocy społecznej, w przypadku zbiegu uprawnień do renty rodzinnej i renty socjalnej kwota renty socjalnej ulegała takiemu obniżeniu, aby łączna kwota świadczeń do wypłaty nie przekraczała 200% renty socjalnej. Kwota obniżonej renty socjalnej nie mogła być niższa niż 50 zł miesięcznie. Jeżeli kwota renty rodzinnej przekraczała 200% renty socjalnej, renta socjalna nie przysługiwała.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze ustaliło, że A. W. otrzymywał rentę socjalną na mocy decyzji Nr [...] z dnia z dnia [...] 2001r. Decyzją Zakładu Ubezpieczeń Społecznych we W. z dnia [...] 2001r. A. W. przyznano rentę rodzinną w wysokości 530,26 zł. Po odliczeniu, stosownie do art.2a ust. l pkt 2 ustawy o pomocy społecznej, zaliczki na podatek dochodowy w kwocie 59,60 zł., wysokość renty rodzinnej wynosiła 470,66 zł, a więc nie przekraczała 200% renty socjalnej, która na dzień orzekania przez organ pomocy społecznej, zgodnie z ust.3 art.27 ust.4a ustawy o pomocy społecznej, wynosiła 406 zł. tj. kwoty 812 zł.
SKO stwierdziło ponadto, że decyzją [...] [...] 2002r. Kierownik Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w I. orzekł o zakończeniu realizacji tej decyzji błędnie przyjmując, że kwota renty rodzinnej otrzymywanej przez A. W. wynosi 862,17 zł i przekracza 200% renty socjalnej. Miało więc miejsce rażące naruszenie powołanego wyżej art.27a ust.4a ustawy z 29 listopada 1990r. o pomocy społecznej, wskazujące na pozytywną przesłankę stwierdzenia nieważności kwestionowanej decyzji, zawartą w art.156 § l pkt.2 k.p.a. W ocenie SKO decyzja ta wywołała jednak nieodwracalne skutki prawne i dlatego nie można stwierdzić jej nieważności. Z dniem l października 2003 r. weszła bowiem w życie ustawa z 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej / Dz.U. Nr 135, poz. 1268 /, która uchyliła art27a ustawy z 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej. Od l października 2003 r. decyzje w sprawie przyznania renty socjalnej wydaje i świadczenie to wypłaca nie organ pomocy społecznej, który wydał wadliwą decyzję, a jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwa ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się o rentę socjalną / art.12 ust. l ustawy o rencie socjalnej/.
W tej sytuacji, przy braku materialnej podstawy prawnej do wydania decyzji, która znosiłaby prawny skutek wykonania decyzji [...] z [...] 2002 r. Kierownika Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w I., z powodu zmiany przepisów dotyczących przyznawania renty socjalnej, organ administracji publicznej działający w trybie nadzoru władny był jedynie stwierdzić wydanie decyzji z naruszeniem prawa, zgodnie z treścią art. 156§2 kpa.