Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Lubanie w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Brzezińska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski Sędzia WSA Leszek Tyliński Protokolant Starszy sekretarz sądowy Jakub Jagodziński po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 listopada 2013r. sprawy ze skargi Wojewody Kujawsko-Pomorskiego na uchwałę Rady Gminy Lubanie z dnia 22 maja 2013r. nr XXII/156/13 w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie gminy 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie strona 1/5

Wojewoda Kujawsko - Pomorski w trybie nadzoru nad działalnością komunalną, na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst. jedn. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 .), wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę o stwierdzenie nieważności uchwały nr XXII/156/13 Rady Gminy Lubanie z dnia 22 maja 2013 r. w sprawie przyjęcia "Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Lubanie w 2013 r."

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że przyjęty zaskarżoną uchwałą program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt nie spełnia wymogów określonych w art. 11a ust. 2 pkt 1, 2, 3 ,4, 6 i 8 ustawy o ochronie zwierząt. W § 3 Programu wskazano, iż w celu zapewnienia opieki bezdomnym zwierzętom z terenu gminy Lubanie zostanie podpisana umowa ze schroniskiem dla zwierząt, w ramach umowy realizowane będą następujące zadania: odławianie bezdomnych zwierząt, obligatoryjna sterylizacja i kastracja zwierząt w schronisku, poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt oraz usypianie ślepych miotów. Takie rozwiązanie, w ocenie organu nadzoru, nie odpowiada regulacjom zawartym w art. lla ust. 2 pkt 1, 3, 4 i 6 ustawy, w myśl których program obejmuje zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt, odławianie bezdomnych zwierząt, obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt oraz usypianie ślepych miotów. Brak umowy ze schroniskiem dla zwierząt powoduje, że zadania te nie są realizowane. Nadto Wojewoda wskazał, że w § 4 Programu określono, że opieka nad kotami wolno żyjącymi realizowana będzie poprzez zakup karmy, przy czym nie określono podmiotów realizujących to zadanie. Zdaniem organu nadzoru § 7 Programu nie stanowi wypełnienia regulacji art. 11a ust. 2 pkt 8 ww. ustawy bowiem zawęża obowiązek zapewnienia całodobowej opieki weterynaryjnej, w przypadku zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt - tylko do zwierząt bezdomnych. Poza upoważnienie ustawowe wykracza z kolei regulacja § 8 Programu, dotycząca edukacji mieszkańców w zakresie ochrony zwierząt.

Powyższe, w ocenie Wojewody, narusza w sposób istotny przepisy ustawy o ochronie zwierząt, co uzasadnia stwierdzenie nieważności uchwały.

W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Lubanie przedstawił stanowisko Rady Gminy Lubanie o pozostawieniu do uznania sądu zasadności skargi.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej (art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych Dz.U. Nr 153, poz. 1269 z późn.zm.). Zakres kontroli administracji publicznej obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na akty prawa miejscowego oraz inne akty organów jednostek samorządu terytorialnego (art. 3 § 2 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jedn. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 z późn.zm.) - dalej w skrócie jako: "P.p.s.a." Uwzględniając skargę na uchwałę rady gminy, sąd orzeka o nieważności tej uchwały albo stwierdza, że wydana została z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie jej nieważności (art. 147 P.p.s.a.).

Strona 1/5