Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Marek Leszczyński, Protokolant sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Wójta Gminy P. z dnia [...] grudnia 2014 roku, nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. na rzecz skarżącego S. S. kwotę 67 (sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności.
Wnioskiem z dnia [...] listopada 2014r. S. S. wystąpił do Ośrodka Pomocy Społecznej w P. o przyznanie mu zasiłku celowego na pokrycie kosztów dojazdu do O. celem kontynuacji leczenia przerwanego z uwagi na pobyt w szpitalu w Ł. oraz na pokrycie kosztów zrealizowania recept oraz dojazdów do lekarzy na kontrolną wizytę w szpitalu w Ł. i do dentystów z uwagi na konieczność usunięcia zębów. Podał, że koszt dojazdu w obie strony z miejsca zamieszkania (K. gmina P.) do O. szacuje na około 250 złotych a koszt wykupu lekarstw i dojazdu do lekarzy w Ł. na kwotę 200 złotych. W trakcie wywiadu środowiskowego skarżący zgłosił dodatkowo potrzebę wsparcia kosztu zakupu odzieży (kurtki, butów i bielizny)
Kierownik Pomocy Społecznej w P. po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego decyzją z dnia [...] grudnia 2014r. orzekł o przyznaniu skarżącemu S. S. zasiłku celowego w łącznej kwocie 254,52 zł., w tym: na zakup leków w kwocie 62,52 zł., na dojazd do placówki leczniczej w kwocie 62,00 zł. i na zakup odzieży zimowej w kwocie 130,00 zł. W uzasadnieniu decyzji podał, że dochodem skarżącego, będącego osobą prowadzącą jednoosobowe gospodarstwo domowe, jest zasiłek stały wynoszący kwotę 529 złotych, którego wysokość nie przekracza kwoty kryterium dochodowego wynoszącej 542 złote, co kwalifikuje skarżącego do uzyskania świadczeń z pomocy społecznej. Jednocześnie organ stwierdził, że proces leczenia skarżącego wymaga stosowania leków, koszt zakupu których ustalony został na kwotę 62,52 złotych oraz dojazdu do Kliniki w O., który to dojazd według cen biletów PKS i PKP wynosi kwotę 62 złote. Jednocześnie organ podał, że skarżący potrzebuje niezbędnej odzieży zimowej, której zakup według cen detalicznych wynosi 130 złotych. Końcowo organ podsumował, że zgłoszone potrzeby są usprawiedliwione i zasługują na zupełne sfinansowanie ze środków pomocy społecznej.
S. S. odwołał się od tej decyzji kwestionując wysokość przyznanej pomocy. Podał, że ubiegał się o pomoc celową w kwocie 450 zł. z przeznaczeniem na leki oraz dojazdy do specjalisty do O., gdzie leczy się od dwóch lat i do specjalistów w Ł., gdzie musi się stawiać minimum co 10 dni. Opisał szczegółowo swoją sytuację zdrowotną oraz konieczne wydatki związane z leczeniem i rehabilitacją. Podał, że zasiłek stały w kwocie 529 zł. miesięcznie otrzymuje od września 2013r. Opisał szczegółowo, że częściowy paraliż nóg powoduje utratę równowagi i przewracanie, co jest niebezpieczne i grozi całkowitym unieruchomieniem. Z tych przyczyn nie jest w stanie dojeżdżać do lekarzy środami transportu publicznego a zmuszony jest wynajmować prywatny transport, tym bardziej, że środkami publicznego transportu ze swojej miejscowości do miejsc przeznaczenia nie ma bezpośredniego połączenia. Dodał, że stale jest na lekach przeciwbólowych i przeciwzapalnych. Wymaga częstych kontrolnych wizyt lekarskich i nieprzerwanego zakupu leków, co powoduje, że stale jest zadłużony. Wyraził rozgoryczenie sposobem załatwiania spraw przez miejscowy ośrodek pomocy społecznej.