Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński,, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 lutego 2015 r. sprawy ze skargi P. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa własności nieruchomości oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...].09.2014r. utrzymało w mocy decyzję Starosty H. z dnia [...].08.2014 r. odmawiającą P. B. przyznania prawa własności nieruchomości, oznaczonej numerami geodezyjnymi [...] i [...] położonej w miejscowości L.
Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco: Decyzją z dnia [...].10.1990r. Kierownika Urzędu Rejonowego w H., zostało przejęte na własność Państwa gospodarstwo rolne K. B. w zamian za przyznaną mu rentę inwalidzką. Do użytkowania pozostawiono K. B. areał o pow. 0,30 ha w tym działki numer [...] o pow. 0,24 ha i nr [...] o pow. 0,06ha położone we wsi L. B. K. zmarł bezpotomnie w 1992 roku.
Wnioskiem z dnia [...].04.2014r. P. B. (brat K.) wystąpił do Starosty H. o bezpłatne przyznanie na własność w/w działek. Twierdził, że działki przyznane K. B. do dożywotniego użytkowania, stanowiły wcześniej własność rodziców: M. i K., zaś były użytkowane, po ich śmierci, faktycznie przez braci K. i P. (wnioskodawcę).
Po dokonaniu wstępnego podziału nieruchomości przez uprawnionego geodetę, Starosta Powiatu H., decyzją z dnia [...].08.2014r., nie uwzględnił wniosku P. B. Powołując art. 118 ust. 2a, 3, 4 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz. U. z 2013r., poz. 1403) zwanej dalej: ustawą ubezpieczeniową, organ stwierdził, że P. B. nie jest osobą uprawnioną do żądania zwrotu nieruchomości, bowiem nie jest zstępnym K. B., tylko jego bratem.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję organu I instancji, podzielając argumentację rozstrzygnięcia. Organ przytoczył brzmienie art. 118 ustawy ubezpieczeniowej wywodząc, że nieodpłatne nadanie na własność działki, będącej w dożywotnim użytkowaniu K. B., mogłoby nastąpić tylko na rzecz jego zstępnych (dzieci, wnuków), a ponieważ takowych nie posiadał, to brat nie jest uprawniony do skorzystania z przepisu art. 118 ust. 2a ustawy.
W skardze, wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku P. B. opisał sposób i czasokres użytkowania spornych działek. Uznał, decyzję organów za krzywdzącą w sytuacji, gdy nieruchomości były własnością rodziców, a K. B. sporządził testament, powołując do dziedziczenia działek o nr [...] i [...] swego brata P. B. (wnioskodawcę), który faktycznie użytkował wskazane działki i zamieszkiwał cały czas w domu po rodzicach.
W odpowiedzi na skargę, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.) sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że w zakresie dokonywanej kontroli Sąd zobowiązany jest zbadać, czy organy administracji orzekając w sprawie nie naruszyły prawa zarówno materialnego, jak i przepisów postępowania administracyjnego, według stanu faktycznego i prawnego obowiązującego w dacie wydania tej decyzji. Zatem kontrola sądowoadministracyjna sprowadza się do zbadania, czy organy, wydając zaskarżony akt, nie naruszyły przepisów prawa w stopniu mogącym mieć wpływ na wynik sprawy. Ocena dokonywana jest według stanu faktycznego i prawnego na dzień wydania aktu, na podstawie materiału dowodowego zebranego w toku postępowania administracyjnego.