Odmowa wznowienia postępowania na wniosek (wyłącznie z powodu przekroczenia terminu z art. 148 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm.) nie wyklucza wszczęcia postępowania w przedmiocie wznowienia z urzędu po uprawomocnieniu się rozstrzygnięcia odmownego (z wniosku), jeżeli we wniosku wskazana była taka podstawa wznowienia, co do której istnieje możliwość przeprowadzenia postępowania w przedmiocie wznowienia także z urzędu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności oddala skargę
W piśmie z dnia [...] lipca 2014 r. S. S. wystąpił do Miejskiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. z żądaniem wznowienia postępowania zakończonego orzeczeniem tego organu z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] o ustaleniu stopnia niepełnosprawności. Wskazał, że chodzi mu o zmianę punktu V orzeczenia, w którym ustalono, iż stopień niepełnosprawności datuje się od dnia [...] listopada 2011 r. a nie od dnia [...] lutego 2006 r.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r. znak [...] Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. odmówił wznowienia postępowania. Wskazano, że zgodnie z art. 145 § 1 k.p.a. w sprawie zakończonej decyzją ostateczną wznawia się postępowanie, jeżeli występują powody wznowienia wymienione w tym artykule. W przedmiotowej sprawie takie powody nie zachodzą, zatem należało odmówić wznowienia postępowania.
S. S. złożył odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o przeprowadzenie postępowania w sprawie i wskazując, że chodzi mu o ustalenie daty powstania niepełnosprawności od dnia [...] lutego 2006 r. a nie od dnia [...] listopada 2011 r.
Postanowieniem z dnia [...] września 2014 r. znak [...] Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w B. utrzymał zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji w mocy. Wskazał, że postępowanie w sprawie wznowienia przebiega w dwóch etapach. W pierwszym bada się dopuszczalność wznowienia tzn. czy wniosek o wznowienie został oparty na ustawowych podstawach oraz czy zachowano miesięczny termin do jego złożenia (art. 148 k.p.a.). Jak wskazał organ odwoławczy, po dokonaniu analizy wszystkich okoliczności faktycznych sprawy należało ocenić, że odmowa wznowienia postępowania jest rozstrzygnięciem prawidłowym w sprawie, bowiem żądanie wznowienia wpłynęło do organu w dniu 31 lipca 2014 r. a więc po upływie 1247 dni od dnia otrzymania przez stronę orzeczenia z dnia [...] stycznia 2012 r. (miało to miejsce, jak wskazał organ, [...] lutego 2011 r.). Odnośnie wydania w I instancji decyzji a nie postanowienia o odmowie wznowienia organ odwoławczy wskazał, że mylne nazwanie formy rozstrzygnięcia (decyzją a nie postanowieniem) nie przesądza o jego nieprawidłowości, skoro zawiera ono wszystkie elementy pozwalające uznać je za postanowienie.
Skargę na postanowienie drugoinstancyjne złożył do sądu administracyjnego S. S. zarzucając naruszenie:
1. art. 148 § 1 w związku z art. 147 k.p.a. poprzez odmowę wznowienia z powodu przekroczenia terminu na złożenie wniosku o wznowienie, mimo że upływ tego terminu nie jest samoistną przesłanką odmowy wznowienia w sytuacji, gdy żądanie jest dodatkowo uzasadnione istnieniem okoliczności uzasadniającej wznowienie postępowania z urzędu przez organ, a mianowicie wadliwym ustaleniem okoliczności faktycznych;
2. art. 145 § 1 pkt 5 k.p.a. poprzez odmowę wznowienia na podstawie błędnie ustalonego stanu faktycznego i przyjęcie, że nie da się ustalić daty powstania stopnia niepełnosprawności w oparciu o przebieg schorzenia oraz dokumentację, podczas gdy z dokumentacji tej wynika, że ustalony znaczny stopień niepełnosprawności istniał u skarżącego od dnia [...] lutego 2006 r. tj. od dnia złożenia poprzedniego wniosku o ustalenie stopnia niepełnosprawności.