Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] października 2013 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia diagnoście uprawnień do wykonywania badań technicznych pojazdów 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej jej wydanie decyzji Starosty Powiatowego w B. P. z dnia [...] września 2013 r., nr [...] w części dotyczącej orzeczenia w przedmiocie skreślenia skarżącego z ewidencji diagnostów, 2. w pozostałym zakresie oddala skargę 3. stwierdza, że zaskarżone decyzje w części opisanej w pkt 1 nie podlegają wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku 4. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego J. K. kwotę 228,50 (dwieście dwadzieścia osiem złotych pięćdziesiąt groszy) tytułem zwrotu części kosztów postępowania sądowego.
Decyzją z dnia [...] września 2013 r. nr [...], wydaną z upoważnienia Starosty B. przez Naczelnika Wydziału Komunikacji i Transportu Starostwa Powiatowego w B., cofnięto J. K. uprawnienia diagnosty nr [...] wydane przez Starostę B. w dniu 2 września 2003 r. na wykonywanie badań technicznych pojazdów oraz skreślono J. K. z ewidencji diagnostów. W podstawie prawnej decyzji wskazano art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm.).
Organ I instancji ustalił, że prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w B. z dnia [...] stycznia 2013 r. w sprawie [...] J. K. został skazany za to, że wykonując obowiązki diagnosty w Stacji Kontroli Pojazdów A. i pełniąc tym samym funkcję publiczną oraz będąc uprawnionym do wystawiania dokumentów, poświadczył nieprawdę w elektronicznym rejestrze badań technicznych pojazdów oraz w dowodzie rejestracyjnym samochodu ciężarowego marki F. T. nr rej. [...] w ten sposób, że umieścił adnotację, iż okresowe badania techniczne tego pojazdu miały miejsce w dniu 19 marca 2012 r. podczas gdy w rzeczywistości zostały przeprowadzone kilka dni wcześniej. Powyższy wyrok wpłynął do Starostwa w dniu 28 czerwca 2013 r. W dniu 21 sierpnia 2013 r. Starosta wszczął w urzędu postępowanie administracyjne w sprawie cofnięcia J. K. uprawnień diagnosty. W oparciu o wyrok organ ustalił, że postępowanie diagnosty uprawnia do zastosowania przepisu art. 84 ust. 3 pkt 2 prawa o ruchu drogowym.
Odwołanie od tej decyzji złożył J. K. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] października 2013 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że w sprawie niniejszej ustalenia wymagała okoliczność, czy nastąpiło dokonanie wpisu do dowodu rejestracyjnego pojazdu niezgodnie ze stanem faktycznym lub przepisami a więc dokonanie fałszu intelektualnego. Organ odwoławczy podał, że zaistnienie tej okoliczności potwierdził bezspornie przedmiotowy wyrok sądu karnego. W ocenie Kolegium stan faktyczny sprawy wyczerpuje w pełni dyspozycję art. 84 ust. 3 pkt 2 ustawy - Prawo o ruchu drogowym, co skutkowało koniecznością cofnięcia diagnoście uprawnień.
Skargę od tej decyzji do sądu administracyjnego złożył J. K. i zarzucił naruszenie:
1.przepisów postępowania w szczególności:
- art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., poprzez utrzymanie w mocy decyzji dotkniętej przesłanką nieważności polegającej na wydaniu jej bez podstawy prawnej poprzez orzeczenie o wykreśleniu J. K. z ewidencji diagnostów w sytuacji, gdy ani powoływana przez organ podstawa prawna ani inne ustępy artykułu 84 ustawy - Prawo o ruchu drogowym nie przewidują sankcji w postaci "wykreślenia z ewidencji diagnostów";
- art. 7, 77 § 1 oraz 107 § 3 k.p.a., poprzez niepodejmowanie czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz załatwienia sprawy, co polegało w szczególności na bezkrytycznym oparciu się o treść wyroku sądu karnego i automatyczne pozbawienie skarżącego uprawnień, a także brak sporządzenia odpowiedniego uzasadnienia decyzji w szczególności poprzez brak wszechstronnej i obiektywnej analizy stanu faktycznego na podstawie którego wydano decyzje;