Dnia 13 lipca 2006 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, asesor WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 czerwca 2006r. sprawy ze skargi T. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B/ z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2006r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Starszego Specjalistę Pracy Socjalnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia [...] listopada 2005r. nr [...] w sprawie dotyczącej przyznania T. J. zasiłku okresowego.
U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia:
Skarżąca T. J. w dniu 20 października 2005r. złożyła w Miejskim Ośrodku Pomocy Rodzinie w B. wniosek o udzielenie pomocy finansowej w formie zasiłku okresowego od dnia 1 października 2005r. do czasu podjęcia przez nią pracy. W uzasadnieniu wniosku T. J. podała zasady przyznawania zasiłku okresowego i jego wysokości i wniosła o przyznanie jej zwiększonej o 100% kwoty, z uwagi na to, że od dłuższego czasu jest osobą bezrobotną, nie pracuje, brakuje jej pieniędzy na utrzymanie, opłaty i zakupy osobiste.
Decyzją z dnia [...] listopada 2005r. nr [...] organ I instancji przyznał T. J. zasiłek okresowy od dnia 1 października 2005r. do 31 grudnia 2005r., w wysokości 128,80 zł w miesiącu październiku i 104 zł w listopadzie i w grudniu.
Od powyższej decyzji T. J. złożyła odwołanie wskazując, że kwota zasiłku została ustalona nieprawidłowo, niezgodnie z ustawą, bowiem do wysokości osiąganego przez nią dochodu został wliczony dodatek mieszkaniowy. Wniosła o prawidłowe ustalenie zasiłku, podwyższenie go i wyrównanie od października.
W treści odwołania odwołująca podała własną interpretację przepisów ustawy i argumenty, które - jej zdaniem - przemawiają za zastosowaniem tej interpretacji.
Organ II instancji zważył co następuje:
Stosownie do art. 8 ust. 1 w związku z art. 7 pkt 2-15 ustawy o pomocy społecznej, prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje osobom i rodzinom, których dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty wskazanej w przepisie, przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednego z następujących powodów: sieroctwa, bezdomności, bezrobocia, niepełnosprawności, długotrwałej lub ciężkiej choroby, przemocy w rodzinie, potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności, bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych, braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze, trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy, trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego, alkoholizmu lub narkomanii, zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej, klęski żywiołowej lub ekologicznej. Zapis art. 8 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy stanowi, iż prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 461 zł. oraz osobie w rodzinie, w której dochód na osobę nie przekracza kwoty 316 zł.
Organ odwoławczy podniósł, że z ustaleń organu I instancji, dokonanych m.in. w trakcie wywiadu środowiskowego wynika, iż T. J. spełnia ustawowe przesłanki uzasadniające przyznanie zasiłku okresowego, gdyż znajduje się w trudnej sytuacji finansowej a mianowicie jest osobą bezrobotną, samotnie gospodarującą, jej dochód nie przekracza kryterium dochodowego. Odnośnie kwestionowanej przez odwołującą wysokości przyznanego zasiłku Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że zasiłek okresowy - stosownie do treści przepisu art. 38 ust.2 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej - ustala się, w przypadku osoby samotnie gospodarującej - do wysokości różnicy między kryterium dochodowym a dochodem tej osoby, nie więcej niż 418 zł i nie mniej niż 20 zł miesięcznie. Z przepisów ustawy wynika też minimalna kwota zasiłku, która w 2005 r. w przypadku osoby samotnie gospodarującej wynosi 30% różnicy między kryterium dochodowym a dochodem tej osoby ( art. 147 ust.2 pkt 1 ustawy ). Organ odwoławczy wskazał, że T. J. został przyznany zasiłek w kwotach minimalnych, obliczonych prawidłowo, według powyżej podanych zasad. Nadto organ podniósł, że zasiłek okresowy, w części dotyczącej wysokości i okresu na jaki jest przyznawany ma charakter uznaniowy co oznacza, że w przypadku rozpoznawania wniosku o przyznanie zasiłku okresowego rozważa się nie tylko sytuację osoby wnioskującej ale także należy uwzględnić wielkość posiadanych środków finansowych na świadczenia oraz liczbę osób ubiegających się o przyznanie pomocy. Przy uznaniowym charakterze decyzji, organ winien uzasadnić, dlaczego nie uznał rodziny za kwalifikującą się do przyznania specjalnego zasiłku celowego oraz podać motywy podjęcia decyzji, szczególne negatywnej dla strony. Organ odwoławczy uznał, że organ I instancji należycie uzasadnił swoje stanowisko. Końcowo zważył, że dodatek mieszkaniowy jest dochodem i podlega uwzględnieniu przy ustalaniu wysokości świadczeń.