Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie zasiłku celowego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder (spr.), sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 08 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] marca 2006 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą jej wydanie decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. z dnia [...] stycznia 2006 r. (nr [...]); 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.-

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/4

U podstaw podjętego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia.

Wnioskiem z dnia [...] stycznia 2006 r. J. M. zwrócił się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. z prośbą o przyznanie mu zasiłku celowego. Następnie w trakcie przeprowadzania wywiadu środowiskowego w dniu [...] stycznia 2006r. sprecyzował wniosek, wskazując, iż oczekuje pomocy finansowej na żywność, środki czystości, obuwie zimowe, pokrycie kosztów energii elektrycznej i wody, oraz na zakup węgla.

Po rozpoznaniu wniosku Dyrektor MOPS w Z. decyzją z dnia [...] stycznia 2006r. nr [...] przyznał J. M. zasiłek celowy w wysokości 250 zł na pokrycie wydatków na żywność, środki czystości, energię elektryczną, wodę, opał i obuwie zimowe.

Nie godząc się z powyższą decyzją J. M. odwołał się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. wnosząc o jej uchylenie, jako wydanej z rażącym naruszeniem przepisów art. 106 ust. 3 i art. 39 ustawy o pomocy społecznej oraz kpa. J. M. wskazał, iż zaskarżona decyzja jest samowolą administracyjną i dowolnością organu, rażąco narusza ustawę o pomocy społecznej oraz dopuszcza się dyskryminacji i niehumanitarnego traktowania jak i narusza słuszny interes strony. Nadto nie zawiera rzetelnego rozpatrzenia złożonych wniosków, gdyż nie rozstrzyga o żądaniu dotyczącym udzielenia pomocy z programu "Posiłek dla potrzebujących". Wysokości zaś przyznanego zasiłku celowego - 250 zł, jak i zasiłku okresowego - 106,40 zł nie zaspokajają podstawowych (niezbędnych) potrzeb życiowych umożliwiających bytowanie w warunkach odpowiadających godności człowieka. W szczególności kwota zasiłku celowego nie pozwala na zakup obuwia, żywności czy też opłacenie energii elektrycznej. Z przyznanego mu zasiłku nie jest w stanie zakupić nawet 0,3 t węgla, podczas gdy na zimę potrzebuje ok. 3 ton węgla.

Ponadto odwołujący stwierdził, iż organ nie zapewnił mu czynnego udziału w postępowaniu oraz nie wskazał kryteriów, którymi kierował się w przyznawaniu zasiłków, a także sposobów rozdysponowania posiadanych środków. Końcowo wskazywał, iż wypłata zasiłku powinna następować w miesiącu złożenia wniosku, w przeciwnym razie przyznana pomoc staje się bezcelowa.

Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. nie podzielając zarzutów skarżącego, decyzją z dn. [...] marca 2006r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu I instancji.

W uzasadnieniu podjętej decyzji podkreślono, iż celem pomocy społecznej jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężania trudnych sytuacji życiowych, których nie są w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości, zaś potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej ( art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej).

Wskazano, iż zgodnie z art. 39 ust. 1 cytowanej ustawy rozstrzygnięcie w sprawie zasiłku celowego ma charakter uznaniowy w zakresie przyznania świadczenia, jak też i w części odnoszącej się do jego wysokości. Wyznacznikami ustalenia tej wysokości są z jednej strony - rozmiar potrzeb wnioskodawcy i cel, na który zasiłek jest przyznawany, a z drugiej strony - możliwości finansowe organów pomocy społecznej. Stąd mając na uwadze zarówno interes wszystkich ubiegających się o pomoc oraz ograniczone (w stosunku do potrzeb) możliwości finansowe, przyznano skarżącemu zasiłek celowy w wysokości 250 zł.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze