Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder, sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 maja 2013 r. sprawy ze skargi L. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie przyznania pomocy mającej na celu wspieranie procesu integracji 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokatowi M. F. od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącej L. A. wykonane na zasadzie prawa pomocy.-
Decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [..] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzję Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Ł. z dnia [...] listopada 2012r., nr [..] odmawiającą Pani L. A. (dalej: Skarżąca) przyznania pomocy mającej na celu wspieranie procesu integracji jej syna A. G.
Organ w uzasadnieniu decyzji wywiódł z treści art. 91 ustawy z 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.) że żądana przez Skarżącą forma pomocy ma charakter pomocy jednorazowej. Zdaniem organu, skoro warunkiem udzielenia cudzoziemcowi pomocy mającej na celu wspieranie procesu jego integracji w społeczeństwie państwa, w którym się znajduje, jest złożenie wniosku o udzielenie tej pomocy w zakreślonym terminie, który nie jest przywracalny oraz wniosek ten z urzędu obejmuje małoletnie dzieci cudzoziemca oraz jego małżonka, jeśli uzyskali status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, to brak jest podstaw do udzielenia tej formy pomocy na każde urodzone w Polsce kolejne dziecko cudzoziemca, któremu została już wcześniej udzielona tego typu pomoc.
Organ ustalił, że Skarżąca wraz ze starszym synem była już objęta tym rodzajem pomocy tj. w ramach programu integracyjnego w okresie od września 2011r. do sierpnia 2012r. Syn A. G. urodził się zaś już po zakończeniu programu integracyjnego, którym objęto rodzinę Skarżącej i dlatego brak jest podstaw do udzielenia wnioskowanej pomocy.
Nie godząc się z rozstrzygnięciem organu odwoławczego Pani L. A. złożyła skargę do tut. Sądu, wnosząc o uchylenie tej decyzji i przyznanie pomocy mającej na celu wspieranie procesu integracji jej syna.
Wskazała, że w związku z uzyskaniem w Polsce ochrony uzupełniającej wraz z jednym synem była objęta programem integracyjnym. Jej zdaniem, nie ma podstaw do tego, by każde kolejne dziecko mogło korzystać z praw na podstawie art. 91 u.p.s. Jednak na gruncie art. 25 ust. 1 ustawy z 13 czerwca 2003r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP wnioskodawca może złożyć wniosek o przyznanie statusu uchodźcy w imieniu towarzyszących mu małżonka pozostającego na jego utrzymaniu i małoletnich dzieci małżonka niepozostających w związku małżeńskim, za zgodą małżonka wyrażoną na piśmie. W związku z tym przepisem należy rozpatrywać zasadność treści art. 91 ust. 4 u.p.s.
Skarżąca podniosła, że rodzina cudzoziemca objęta jest jednym wnioskiem o nadanie statusu uchodźcy. Jej zdaniem zasadnym było sformułowanie przepisów o udzielaniu pomocy integracyjnej w taki sposób, aby jednym programem objęta mogła zostać cała rodzina, wraz z kolejnymi dziećmi urodzonymi w trakcie procedury o nadanie statusu uchodźcy. Zdaniem Skarżącej, na gruncie ustawy o pomocy społecznej jej małoletni syn jest indywidualnym podmiotem, który uzyskał w Polsce ochronę uzupełniającą i powinien mu zostać przyznany indywidualny program pomocy. Małoletni urodzeni w Polsce już po otrzymaniu przez ich rodziców ochrony są samodzielnymi podmiotami (wnioskodawcami), którzy działają przez swoich prawnych opiekunów.