Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant referent stażysta Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi K. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie zmiany opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę
Decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta B. przez Kierownika Działu Pomocy Instytucjonalnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., zmieniono własną decyzję z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...], zmienioną uprzednio decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...], o ustaleniu odpłatności za pobyt K. D. w Domu Pomocy Społecznej w B. w ten sposób, że od dnia 1 listopada 2016 r. do dnia 31 października 2017 r. ustalono stronie opłatę miesięczną w wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania obowiązującego w ww. Domu.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji wyjaśnił, że K. D. od dnia 14 sierpnia 2013 r. przebywa w DPS w B. przy ul. Ś. Stronie ustalono odpłatność za pobyt w DPS w wysokości 70% dochodów wynoszących w okresie od 14 sierpnia 2013 r. do dnia 31 sierpnia 2013 r. - 806,61 zł i od dnia 1 września 2013 r. - 1.389,17 zł. Jako powód zmiany decyzji organ pierwszej instancji wskazał zmianę sytuacji dochodowej K. D., będącą następstwem uzyskania przez niego w miesiącu październiku 2016 r. kwoty w wysokości 35.979,74 zł, zasądzonej wyrokiem Sądu Okręgowego w B. Uzyskaną kwotę uznano za dochód jednorazowy o którym mowa w art. 8 ust. 11 ustawy o pomocy społecznej (Dz.U. z 2016 r., poz. 930 ze zm.; dalej powoływana jako ustawa), rozliczając go na 12 kolejnych miesięcy. Powyższe spowodowało, że kwota 70% miesięcznego dochodu odwołującego, w okresie od 1 listopada 2016 r. do 31 października 2017 r., jest wyższa niż kwota średniego miesięcznego kosztu utrzymania mieszkańca w DPS. Zdaniem organu pierwszej instancji zaistniała więc podstawa do zmiany decyzji w oparciu o przepis art. 106 ust. 5 ustawy, poprzez zobowiązanie strony do ponoszenia opłat za pobyt w DPS w wysokości obowiązującego wówczas kosztu utrzymania w tym Domu.
Od decyzji powyższej K. D. złożył odwołanie wnosząc o jej uchylenie w całości. Zarzucił błędne uznanie, że otrzymana kwota w wysokości 35.979,74 zł, zasądzona przez Sąd stanowi w jego przypadku jednorazowy dochód w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy oraz błędne przyjęcie, że otrzymana przez niego kwota stanowi jego dochód, gdy w rzeczywistości był to zwrot kwoty niesłusznie mu zabranej. Wyjaśnił, że jego sytuacja dochodowa nie zmieniła się i nie otrzymał żadnego dochodu. Nadto wskazał, że nie były to jego pieniądze, a tym samym nie jest to jego dochód. Ponadto wyjaśnił, że przedstawione informacje o przeznaczeniu środków pieniężnych otrzymanych w dniu 19 października 2016 r. są zgodne z rzeczywistością, lecz nie posiada dokumentacji potwierdzającej dokonanych wydatków.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. decyzją z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...], utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu podano, że przepisy Kodeksu postepowania administracyjnego przewidują możliwość wzruszenia ostatecznych decyzji na mocy których strona nabyła prawo, w szczególności przepis art. 163. Zgodnie z tym przepisem organ może uchylić lub zmienić decyzję, na mocy której strona nabyła prawo, także w innych przypadkach i na innych zasadach niż określone w rozdziale 13 K.p.a., o ile przewidują to przepisy szczególne. Zaskarżona decyzja wydana została na podstawie art. 106 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, decyzję administracyjną zmienia się lub uchyla na niekorzyść strony bez jej zgody w przypadku zmiany przepisów prawa, zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony, pobrania nienależnego świadczenia, a także w przypadku wystąpienia przesłanek, o których mowa w art. 11, 12 i 107 ust. 5 ustawy. Zmiana decyzji administracyjnej na korzyść strony nie wymaga jej zgody. Kolegium wywiodło, że te przepisy, dają możliwość wzruszenia decyzji ostatecznej m.in. w przypadku zmiany sytuacji dochodowej lub osobistej strony korzystającej ze świadczeń z pomocy społecznej. Nie ulega wątpliwości, że decyzja ustalająca opłatę ma charakter konstytutywny. Możliwość zmiany tego rodzaju decyzji dopuszczona jest w sytuacji zmiany sytuacji dochodowej mieszkańca domu pomocy społecznej. W sprawie niniejszej taka sytuacja wystąpiła.