W uzasadnieniu skargi M. J. twierdziła, że pracownicy organu I instancji nie informowali jej należycie, jakie ma przedłożyć dokumenty. Wezwano ją raz w dniu
[...] sierpnia 2004 r. do usunięcia braków formalnych w celu złożenia oświadczenia dotyczącego wspólnej polityki rolnej, co też uczyniła. Pracownicy przyjęli oświadczenie sołtysa bez zastrzeżeń, a ustnie zażądali jeszcze zeznań świadków, które też zostały przyjęte bez zastrzeżeń. Skarżąca twierdzi, że dopiero z treści decyzji dowiedziała się, iż te zeznania i oświadczenia nie spełniają wymogów prawnych.
Wnosiła o uchylenie zaskarżonej decyzji.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor P. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Ł. wnosił o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowa argumentację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Organy naruszyły, przede wszystkim, przepisy postępowania administracyjnego, głównie art. 9 i art. 10 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 9 k.p.a. nakłada na organ administracji obowiązek udzielania patentowi wyczerpującej informacji faktycznej i prawnej w jego sprawie. Skutki prawne braku odpowiedniej informacji nie mogą obciążać obywatela, który nie musi znać przepisów prawnych, mających zastosowanie w jego sprawie. Obowiązkiem organu jest pouczenie petenta na piśmie, jakie dowody, dokumenty winien przedstawić, zgodnie z obowiązującymi przepisami. W sprawie niniejszej przepisem zawierającym wymogi formalne, w celu przyznania renty strukturalnej, jest § 18 i § 19 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu udzielania pomocy finansowej na uzyskiwanie rent strukturalnych objętej planem rozwoju obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 114, poz. 1191). § 19 ust. 2 rozporządzenia wymienia rodzaj dokumentów potrzebnych dla udokumentowania 10 lat pracy wnioskodawcy w gospodarstwie rolnym.
Z akt administracyjnych nie wynika, aby organ I instancji doręczył pismo informujące, jakie dokumenty będą brane pod uwagę przy wydawaniu decyzji, dotyczącej renty strukturalnej. Należało, wręcz, przytoczyć treść ust. 2 § 19 rozporządzenia. Tymczasem, jedyne wezwanie, jakie otrzymała skarżąca do usunięcia braków procesowych, było wezwanie jej do złożenia oświadczenia dotyczącego Wspólnej Polityki Rolnej z dnia [...] sierpnia 2004 r.
Pozostałe dowody (jak twierdzi skarżąca) były żądane przez urzędników ustnie, w dużych odstępach czasowych i w sposób nieprecyzyjny, podczas bytności skarżącej w biurze Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Stąd też wynikały, zdaniem Sądu, nieporozumienia, np. skarżąca złożyła zaświadczenie sołtysa w sytuacji, gdy przepis § 19 ust. 2 pkt 6 mówi o "zaświadczeniu właściwego wójta (burmistrza lub prezydenta)", zaś nie znając brzmienia przepisu ust. 7 pkt 2 § 19 rozporządzenia, skarżąca nie mogła wiedzieć, jaka powinna być treść "innych dokumentów" czy "oświadczeń".
Organy naruszyły, również, przepis art. 10 k.p.a. tzw. zasadę czynnego udziału strony w postępowaniu. Zasada ta nakłada na organ obowiązek powiadomienia strony, przed wydaniem decyzji, o możliwości zapoznania się przez nią z zebranym materiałem dowodowym i możliwością ewentualnego wypowiedzenia się w sprawie.
Obowiązek powyższy dotyczy organów obydwu instancji, lecz w sprawie niniejszej nie został zachowany.
Wobec tak istotnych uchybień proceduralnych, skarga M. J. podlegała uwzględnieniu przez Sąd. Ponowne rozstrzygnięcie sprawy wymaga zachowania obowiązującej procedury administracyjnej. Ocena zeznań świadków dokonana tylko przez organ II instancji, narusza zasadę dwuinstancyjności postępowania (art. 15 k.p.a.) i znów wynika z niedoinformowania skarżącej, że takie dowody mogła złożyć wcześniej - przed wydaniem decyzji pierwszoinstancyjnej.
Ocena merytoryczna sprawy będzie możliwa dopiero po prawidłowym przeprowadzeniu postępowania, z uwzględnieniem uwag wskazanych powyżej przez Sąd.
Organy winny uwzględnić przepis art. 75 k.p.a. stanowiący o tym, że jako dowód należy dopuścić wszystko co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy.
Takim dowodem mogą być, zatem, także zeznania świadków lub oświadczenia, o czym stanowi § 19 ust. 2 pkt 7 w/w rozporządzenia. Nie ma przeszkód, aby "oświadczenia", "zeznania" czy też "wyjaśnienia" strony były składane przed pracownikiem Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, jeżeli organ uznał to za konieczne do prawidłowego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy.
Mając na względzie powyższe okoliczności, orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 145 § 1 ust. 1 "c", art. 152 i art. 200 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 1153, poz. 1270).-