Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), sędzia NSA Mieczysław Markowski, Protokolant sekretarz sądowy Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 lutego 2016 r. sprawy ze skargi L. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania pierwszej instancji w sprawie odmowy przyznania zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.
Decyzją z [...] października 2015 r. o numerze [...] Wójt Gminy G. odmówił L. K. przyznania zasiłku pielęgnacyjnego z tytułu niepełnosprawności określonego w ustawie z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2015 r., poz. 114 ze zm.) z uwagi na niespełnienie przez wnioskodawcę przewidzianych w ustawie przesłanek.
L. K. złożył od powyższej decyzji odwołanie, wskazując m.in., że w jego sprawie wydano już trzy decyzje odmawiające przyznania zasiłku pielęgnacyjnego, i wniósł o przychylne rozpatrzenie jego prośby. Decyzją z [...] listopada 2015 r. o numerze [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i umorzyło postępowanie pierwszej instancji w całości. W uzasadnieniu organ wskazał, że sprawa przyznania L. K. prawa do zasiłku pielęgnacyjnego została już rozstrzygnięta inną decyzją ostateczną, strona bowiem już wcześniej występowała do Wójta Gminy G. z wnioskiem o przyznanie zasiłku. Ustalono, że decyzją z [...] maja 2015 r. o numerze [...] odmówiono L. K. przyznania prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z powodu niespełnienia określonych w ustawie przesłanek. Następnie ostateczną decyzją o numerze [...] z [...] lipca 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.
Skargę na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z [...] listopada 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku złożył L. K., domagając się "umorzenia decyzji w całości drugiej instancji i rozsądzenie na podstawie rzeczywistego prawa". Skarżący zarzucił, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze po raz kolejny rozpatrywało jego sprawę w takim samym składzie. Skarżący nawiązał do orzeczenia ,,sędziego Tomasza Oleksickiego", które uważa za słuszne.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wniosło o jej nieuwzględnienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga nie jest zasadna i nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z 25 lipca 2002 r.- Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U.z 2014 r., poz. 1647 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem (legalności), jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Sądy administracyjne, kierując się wspomnianym kryterium, dokonują oceny zgodności treści zaskarżonego aktu oraz procesu jego wydania z normami prawnymi- ustrojowymi, proceduralnymi i materialnymi- przy czym ocena ta dokonywana jest według stanu prawnego i zasadniczo na podstawie akt sprawy istniejących w dniu wydania zaskarżonego aktu. W świetle art. 3 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje m.in. orzekanie w sprawach skarg na decyzje administracyjne. Stosownie do art. 134 § 1 p.p.s.a. sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną w niej podstawą prawną. Oznacza to, że bierze pod uwagę wszelkie naruszenia prawa, a także wszystkie przepisy, które powinny znaleźć zastosowanie w rozpoznawanej sprawie, niezależnie od żądań i wniosków podniesionych w skardze- w granicach sprawy, wyznaczonych przede wszystkim rodzajem i treścią zaskarżonego aktu.