Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, sędzia WSA Marek Leszczyński, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 września 2013 r. sprawy ze skargi J. B. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o wysokości dochodów uzyskiwanych z nieruchomości rolnej oddala skargę
Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.
J. B. w piśmie z dnia 30 marca 2013 r. wniósł o wydanie przez Burmistrza S. zaświadczenia lub informacji podatkowej o wysokości dochodów uzyskiwanych z nieruchomości rolnej. Strona uzasadniła konieczność uzyskania takiego zaświadczenia żądaniem WSA w W. skierowanym do skarżącego w związku ze staraniem się o zwolnienie z kosztów sądowych.
Pierwsze postanowienie wydane przez Burmistrza w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia zostało uchylone przez SKO w B. Ponowne postanowienie odmowne (po postanowieniu kasacyjnym SKO) Burmistrz wydał w dniu [...] stycznia 2013 r. Odmowę uzasadniono brakiem jakichkolwiek danych niezbędnych, które pozwalałyby na określenie dochodów uzyskiwanych z gospodarstwa rolnego.
Zażalenie od niego wniósł J. B. i zarzucił naruszenie art. 32 i 51 ust. 3 Konstytucji RP polegające na "celowym, złośliwym i nierównym traktowaniu wnioskodawcy" oraz "złośliwym utrudnianiu dostępu do zbioru danych podatkowych". W zażaleniu sformułowano wniosek o uzupełnienie postanowienia, poprzez rozstrzygnięcie w przedmiocie wydania informacji o wysokości dochodów uzyskiwanych z gospodarstwa rolnego.
W dniu [...] lutego 2013 r. SKO w B. wydało dwa postanowienia: o utrzymaniu w mocy kwestionowanego postanowienia Burmistrza z dnia [...] stycznia 2013 r. (nr postanowienia SKO - [...]) oraz zawiadamiające J. B. o powinności złożenia odrębnego podania do Rady Miejskiej w S. (nr [...]). W uzasadnieniu drugiego ze wskazanych postanowień, wydanego na podstawie art. 171 § 1 i art. 216 § 1 Ordynacji podatkowej, SKO wskazało że wniosek J. B. o uzupełnienie postanowienia Burmistrza o rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosku o udzielenie informacji o wysokości uzyskiwanych dochodów - stanowi w istocie skargę na działanie Burmistrza, dlatego powinien zostać rozpoznany przez Radę Miejską w S.
Skargę na powyższe dwa postanowienia złożył do sądu administracyjnego J. B. Skarga została rozdzielona jako podlegająca rozpoznaniu w dwóch odrębnych postępowaniach:
- dotyczącym zawiadomienia J. B. przez SKO w trybie art. 171 § 1 i art. 216 § 1 Ordynacji podatkowej (sprawa [...] w której postanowieniem z dnia [...] maja 2013 r. odrzucono skargę. Sąd w orzeczeniu tym przyjął, że czynność zawiadomienia strony na podstawie art. 171 § 1 Ordynacji podatkowej o powinności wniesienia podania do właściwego organu - nawet jeśli organ nada jej formę postanowienia - nie jest czynnością zaskarżalną do sądu administracyjnego. Ma charakter wyłącznie informacyjny i nie rozstrzyga w sposób władczy o uprawnieniach lub obowiązkach podmiotu, do którego to zawiadomienie jest skierowane);
- dotyczącym utrzymania przez SKO w mocy postanowienia Burmistrza z dnia [...] stycznia 2013 r. o odmowie wydania zaświadczenia (sprawa niniejsza [...]). W uzasadnieniu tego postanowienia SKO podało, że podanie z dnia 30 marca 2012 r. zostało prawidłowo zinterpretowane przez organ l instancji. "Zaświadczenie o wysokości dochodu uzyskiwanego z nieruchomości rolnej" należało traktować jako zaświadczenie o dochodzie uzyskiwanym z gospodarstwa rolnego. Dokonując analizy wniosku organ odwoławczy stwierdził, że podanie to nie dotyczy wydania zaświadczenia dotyczącego urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego wymaganego przepisami prawa, lecz zaświadczenia, o którym mowa w art. 306a §2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, tj. dotyczącego urzędowego potwierdzenia określonych faktów lub stanu prawnego ze względu na interes prawny wnioskodawcy. W ocenie organu treść żądania strony skłania jednak do wniosku o niemożności wydania zaświadczenia o żądanej treści. Organy podatkowe nie prowadzą bowiem żadnych ewidencji, rejestrów, ani też nie posiadają żadnych innych danych pozwalających na wyliczenie dochodu z gospodarstwa rolnego. Dane gromadzone przez organy podatkowe dotyczą powierzchni gruntów podlegających podatkowi rolnemu - tego typu informacje nie pozwalają na obliczenie dochodu, jaki strona faktycznie uzyskała z gospodarstwa rolnego, lecz co najwyżej na obliczenie statystycznego (przeciętnego) dochodu. Zaświadczenia mają jednak potwierdzać stan faktyczny a nie hipotetyczny. Niestałość, niesystematyczność osiągania dochodów z gospodarstwa rolnego oraz brak ich przewidywalności, a także brak jakichkolwiek danych pozwalających na określenie dochodu z gospodarstwa rolnego wnioskodawcy pozwalają przyjąć, że odmowa wydania żądanego zaświadczenia była uzasadniona.