II SA/Bk 35/13 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 05 marca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys (spr.), po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 05 marca 2013 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Z. B. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie uprawnień kombatanckich oddala skargę
Wnioskiem z dnia 30 października 2012 r. Z. B. wystąpił do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o przyznanie uprawnień kombatanckich na podstawie ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego. We wniosku wskazał następujące okresy doznanych represji i własnej działalności na rzecz suwerenności Polski: 15 sierpnia 1980 r. - strajk w Z. T. G. W., a także później strajki doraźne, manifestacje, akcje protestacyjne; 11 października 1982 r. - represje ze strony funkcjonariuszy Komendy Miejskiej MO w T. trwające do dnia 15 października 1982 r.; od dnia 15 października 1982 r. do dnia 22 października 1982 r. Areszt Śledczy w G.; od dnia 22 października 1982 r. Zakład Karny w P.
Szczegółowy opis działań, uznanych przez stronę za doznane represje, wnioskodawca zamieścił w piśmie z dnia 22 października 2012 r. zatytułowanym "Życiorys". Wskazał, że na początku lat 80-tych ubiegłego wieku brał udział w strajkach sierpniowych w Z. T. w G. (pełnił dyżury, nocne warty). Było to dla niego źródłem stresu (represją). Podczas stanu wojennego brał udział w akcjach protestacyjnych, w manifestacjach, kolportował nielegalną korespondencję. Wskazał, że ważniejszymi działaniami represyjnymi były: manifestacja w G. na cześć poległych w latach 70-tych stoczniowców, po której został zatrzymany na jedną noc, był bity i przesłuchiwany; pobyt w Areszcie Śledczym w G. po spowodowanym przez funkcjonariusza ZOMO wypadku komunikacyjnym, w trakcie którego to pobytu był przesłuchiwany z użyciem przemocy; zatrzymanie za udział w akcjach protestacyjnych i kolejny pobyt w Areszcie Śledczym w G., podczas którego również był poddawany represjom fizycznym. Wskazał, że w trakcie aresztowania pozostawał pod wpływem znacznego stresu i w załamaniu psychicznym, jak również na skutek innych represji (np. polewanie zimną wodą), utracił zdrowie fizyczne i psychiczne, co spowodowało uzależnienie od alkoholu. Już w latach 80-tych podjął próbę wyjścia z nałogu. Obecnie jest w trudnej sytuacji majątkowej, mimo to działa charytatywnie (jest współzałożycielem stowarzyszenia "R." w C.).
Decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 1 - 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego odmówił Z. B. przyznania uprawnień kombatanckich. Wyjaśnił, że przedstawione przez wnioskodawcę okoliczności nie stanowią represji w rozumieniu wskazanych przepisów. Strona nie przedstawiła żadnych dowodów potwierdzających działalność kombatancką.
Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożył od decyzji pierwszoinstancyjnej Z. B., wskazując że jego rodzina w latach 60-tych i 70-tych ubiegłego wieku doznawała represji od władz komunistycznych m.in. za organizowanie praktyk religijnych. Mimo że był jedynym żywicielem rodziny został również zabrany do wojska. Działania władz komunistycznych spowodowały, że nie mógł prowadzić gospodarstwa, uniemożliwiono mu podnoszenie kwalifikacji zawodowych, naruszono jego niezbywalne prawo do pełnej swobody i bezpieczeństwa osobistego. Wskazał, że w 2008 r. otrzymał w Sądzie Okręgowym kwotę 12.000 zł, jednak nie jest w stanie określić czy było to odszkodowanie, czy zadośćuczynienie. W jego ocenie była to rekompensata państwowa.