Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.),, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 06 listopada 2008 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej przejęcia gospodarstwa rolnego na rzecz Skarbu Państwa jako gospodarstwa opuszczonego oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2008r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. utrzymało w mocy swoją decyzję z dnia [...] lutego 2008r. nr [...] odmawiająca stwierdzenia nieważności decyzji Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S. z dnia [...] lipca 1967r. nr [...] dotyczącej przejęcia na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwa rolnego o powierzchni 11,23 ha położonego we wsi K., stanowiącego własność spadkobierców M. S.
U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia:
W dniu 30 września 2003r. A. B. - córka zmarłej A. C., która była córką właściciela przejętej nieruchomości, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyła wniosek o stwierdzenie nieważności w/w decyzji Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S. W uzasadnieniu wniosku podano, że kwestionowana decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem wnioskodawczyni przedmiotowa nieruchomość nigdy nie była pozostawiona ani opuszczona, stąd nie zachodziły przesłanki zastosowania ani dekretu z dnia 27 lipca 1949r. o przejmowaniu na własność państwa nieruchomości nie pozostających w faktycznym władaniu właścicieli, ani rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] lutego 2008r. odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] lipca 1967r. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że dowody zgromadzone w sprawie potwierdzają okoliczność opuszczenia gospodarstwa przez jego użytkowników w 1964r. Organ wskazał przy tym na następujące dowody: protokół spisany w dniu 18 maja 1967r. we wsi K. przez F. S. st. inst. PFZ Powiatowego Biura Geodezji i Urządzeń Rolnych w S. w obecności przedstawiciela Gromadzkiej Rady Narodowej w W. S. W. oraz mieszkańca wsi K. J. S., pismo K. P. - zięcia M. S. z dnia 24 kwietnia 1967r. skierowane do Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w B. oraz wyjaśnienia uczestniczki postępowania nieważnościowego S. J. zawarte w piśmie z dnia 12 lutego 2008r., potwierdzające że A. C. z domu S. córka Michała i Weroniki mieszkała i pracowała na gospodarstwie rolnym we wsi K. do 1964r. W dalszej części uzasadnienia organ przedstawił treść przepisów, stanowiących podstawę prawną wydanej decyzji, tj. art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1957r. o zmianie dekretu z dnia 18 kwietnia 1955r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw, związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym oraz §1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 1961r. w sprawie opuszczonych gospodarstw rolnych. W ocenie organu w świetle ustalonego stanu faktycznego i prawnego nie można uznać, że decyzja Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w S. wydana została z rażącym naruszeniem prawa.
Podaniem z dnia 17 marca 2008r. A. B. wniosła o ponowne rozpoznanie sprawy. Do wniosku została dołączona kserokopia pisma uczestniczki postępowania S. J. z dnia 6 marca 2008r., skierowanego do organu za pośrednictwem Kancelarii Adwokackiej pełnomocnika wnioskodawczyni. W piśmie tym autorka wycofała swoje wyjaśnienia zawarte w piśmie z dnia 12 lutego 2008r. dotyczące prowadzenia gospodarstwa do 1964r. i podała, że od 1960r., mieszka w O. i od tego czasu nie była w K. i nie utrzymywała kontaktów z A. C. i jej rodziną. Podała, że nie wie do kiedy A. C. mieszkała w K., ani do kiedy prowadziła gospodarstwo rolne lub kto jej pomagał w prowadzeniu gospodarstwa. Zdaniem wnioskodawczyni treść tego pisma uzasadnia ponowne rozpatrzenie sprawy raz już rozstrzyganej przez SKO.