Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 sierpnia 2010 r. sprawy ze skargi E. Ś. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego. oddala skargę.
Decyzją z [...] kwietnia 2010 r. nr [...] Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Ś. przyznał E. Ś. zasiłek celowy w kwocie 200 zł z przeznaczeniem na częściowe pokrycie kosztów zakupu obuwia, ubrania oraz bieżących potrzeb.
W trakcie postępowania organ ustalił, że wnioskodawczyni jest osobą samotnie wychowującą dwóch synów w wieku 14 lat i 16 lat - uczniów gimnazjum. Źródłem utrzymania rodziny w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku tj. w lutym 2010 r. były: renta rodzinna - 552, 85 zł, dodatek mieszkaniowy - 97, 19 zł, czynsz dzierżawny - 250 zł, zasiłek okresowy - 78, 25 zł. Łączny miesięczny dochód rodziny wyniósł 978, 29 zł i nie przekraczał ustawowego kryterium dochodowego rodziny tj. 1.053 zł wynikającego art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej. Ponadto ustalono, że wnioskodawczyni jest osobą stosunkowo młodą - 39 lat, mogącą podjąć pracę celem poprawy sytuacji materialnej rodziny, mieszka po sąsiedzku z rodzicami, jej synowie z racji wieku nie wymagają całodobowej opieki, korzystają z bezpłatnego dowozu do szkoły. Od dwóch lat wnioskodawczyni korzysta z różnych form pomocy społecznej i nie podejmuje żadnych działań zmierzających do poprawy jej sytuacji.
Wyjaśniono, że pomoc społeczna jest instytucją doraźną, jej celem jest pomoc, a nie utrzymywanie osób znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej. Zdaniem organu wysokość pomocy zależy nie tylko od okoliczności istniejących po stronie potrzebujących, ale również od możliwości finansowych ośrodka. W 2010 r. na zasiłki celowe przeznaczono 30.000 zł, w tym na dzień 30 kwietnia 2010 r. wydatkowano 8.567, 25 zł. Jak wskazano, największa ilość środków jest przeznaczana na zasiłki w ostatnich czterech miesiącach roku - z uwagi na sezon zimowy i rozpoczęcie roku szkolnego, zatem konieczne jest rozsądne dysponowanie budżetem, by również i w roku 2010 środków nie zabrakło szczególnie w okresie wrzesień - grudzień.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła E. Ś. kwestionując wysokość przyznanego zasiłku jako zbyt niską. Wskazała, iż nie uwzględniono ponoszonych przez nią wydatków na leczenie, mimo przedłożenia recept, których nie wykupiła z uwagi na brak środków finansowych. Zdaniem odwołującej powołanie faktu niepodejmowania pracy i korzystania z pomocy społecznej nie zostało wystarczająco uargumentowane np. wskazaniem form środków i wysokości pomocy, z której skorzystała. Ponadto nie wskazano kto korzysta z pomocy społecznej i w jakiej wysokości celem oceny, czy przyznawanie pomocy innym jest warunkowane pilniejszą potrzebą. Nie wyjaśniono, czy jej rodzice z uwagi na sytuację zdrowotną są w stanie świadczyć jej pomoc oraz nie wzięto pod uwagę wydatków związanych z sytuacją zdrowotną jej syna.
Decyzją z [...] czerwca 2010 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Organ ustalił identyczny stan faktyczny jak w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, w szczególności wskazał, że miesięczne dochody skarżącej zamykające się kwotą 978, 29 zł nie przekraczają kryterium ustawowego dla rodziny wynoszącego 1.053 zł, dlatego strona spełnia warunki do przyznania zasiłku celowego. Dokonując oceny całokształtu sytuacji odwołującej się SKO wskazało, że przyznanie zasiłku celowego w kwocie 200 zł z przeznaczeniem na częściowe pokrycie kosztów zakupu obuwia, odzieży i zaspokojenie bieżących potrzeb jest rozstrzygnięciem zgodnym z prawem oraz odpowiada celom i mieści się w możliwościach pomocy społecznej. Organ odwoławczy ustalił, że skarżąca posiada gospodarstwo rolne o pow. 21, 17 ha, w tym 8, 27 ha przeliczeniowego i dom jednorodzinny o pow. 113, 40 m2 we wsi S. J., który umożliwia zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych jej trzyosobowej rodziny. Jednak w/w oddała gospodarstwo rolne w dzierżawę, z której czynsz dzierżawny rocznie wynosi 3.000 zł a miesięcznie 250 zł i nie zamieszkuje we własnym domu lecz u rodziców w miejscowości J. D. Uwzględniając, że wysokość dochodu z 1 ha przeliczeniowego wynosi 207 zł - miesięczny dochód z gospodarstwa rolnego skarżącej wynosiłby 1.712, 20 zł, a nie jak obecnie 250 zł. Ponadto, zdaniem organu, wnioskodawczyni powinna postarać się, by niezamieszkiwany obecnie dom przynosił jej korzyści majątkowe, co może osiągnąć poprzez jego wynajęcie lub wykorzystanie do działalności agroturystycznej.