Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jacek Pruszyński,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant Anna Makal, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 04 września 2012 r. sprawy ze skargi Prezydenta Miasta B. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody P. z dnia [...][ kwietnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia w sprawie udzielenia pełnomocnictwa 1. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; 2. stwierdza, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie może być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Wojewody P. na rzecz Prezydenta Miasta B. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Dnia [...] grudnia 2010r. Prezydent Miasta B. wydał zarządzenie nr [...] w sprawie udzielenia pełnomocnictwa Dyrektorowi jednostki budżetowej p.n. Zarząd Mienia Komunalnego w B. Jako podstawę prawną zarządzenia wskazano art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001r., Nr 142, po. 1591 ze zm.), art. 48 ust. 2 w zw. z art. 92 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz. U. z 2001r., Nr 142, poz. 1592 ze zm.), art. 23 ust. 1 pkt 4 i 7a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r.
o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010r., Nr 102, poz. 651 ze zm.) w zw.
z §10 ust. 3 Statutu Zarządu Mienia Komunalnego stanowiącego załącznik do uchwały nr XXXII/392/08 Rady Miejskiej Białegostoku z dnia 29 września 2008r.
w sprawie przekształcenia w drodze likwidacji zakładu budżetowego pod nazwą Zarząd Mienia Komunalnego w Białymstoku w jednostkę budżetową (Dz. Urz. Woj. Podl. Nr 245, poz. 2519 oraz z 2009, nr 219, poz. 2492). W §1 pkt 7 rozporządzenia zawarto upoważnienie dla Dyrektora Zarządu Mienia Komunalnego, pana A. O., do wykonywania w stosunku do zarządzanych nieruchomości stanowiących własność Gminy B., Miasta B. i Skarbu Państwa czynności w postaci zawierania ugód z najemcami w przedmiocie zwrotu zwaloryzowanych kaucji mieszkaniowych wpłaconych przed 12 listopada 1994r.
w oparciu o poniższe zasady:
a) Ustala się współczynnik procentowy określający stosunek nominalnej wysokości wpłaconej przez najemcę kaucji mieszkaniowej (bez ewentualnych wpłat na poczet kaucji na urządzenia kąpielowe) do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z daty wpłaty kaucji,
b) Powyższy współczynnik zostaje przemnożony przez kwotę aktualnego w dacie wykupu lokalu przeciętnego wynagrodzenia netto, tj. bez podatku oraz składki na ubezpieczenia zdrowotne i społeczne, co daje wysokość aktualnej wartości kaucji,
c) Wyliczoną według powyższych zasad wysokość kaucji obniża się z uwagi na ryzyko inflacji o 50% oraz udzielone przy wykupie lokalu bonifikaty o ich wysokość w ujęciu procentowym, co daje zwaloryzowaną wysokość kaucji.
W dniu [...] kwietnia 2012r. Wojewoda P. wydał rozstrzygnięcie nadzorcze, nr [...], którym stwierdził nieważność zarządzenia Prezydenta Miasta B. nr [...] w części, tj. w zakresie wyżej powołanego §1 pkt 7. Organ nadzoru uznał, że w tym zakresie zarządzenie zostało podjęte z rażącym naruszeniem prawa, gdyż Prezydent Miasta B. wprowadził zasady zawierania ugód z najemcami w przedmiocie zwrotu zwaloryzowanych kaucji mieszkaniowych wpłaconych przed 12 listopada 1994r. Przyjęte regulacje nie znajdują zaś umocowania w obowiązujących przepisach prawa, gdyż problematykę kaucji mieszkaniowych reguluje art. 36 ustawy z dnia 21 czerwca 2001r. o ochronie praw lokatorów, o mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2005r., Nr 31, poz. 266 ze zm.), w myśl którego kaucja wpłacona przez najemcę przed dniem 12 listopada 1994r., pomniejszona o ewentualne należności wynikające z tytułu najmu, podlega zwrotowi w ciągu miesiąca od dnia opróżnienia lokalu lub nabycia jego własności przez najemcę. W ocenie Wojewody, Prezydent - organ wykonawczy gminy - nie ma umocowania prawnego do regulowania w drodze zarządzenie kwestii zwrotu kaucji mieszkaniowej, w tym określania zasad jej rozliczania. Prezydent jako organ wykonawczy powinien działać tylko i wyłącznie na podstawie prawa i w jego granicach, zatem niedopuszczalne jest podejmowanie przez niego regulacji bez wyraźnego upoważnienia ustawowego lub z jego przekroczeniem.