Po ustaleniu, że pomoc jest niezbędna, organ może (ale nie musi) przyznać zasiłek celowy, biorąc pod uwagę okoliczności przemawiające za udzieleniem pomocy, jak i przeciw jej udzieleniu. Wreszcie udzielenie pomocy społecznej jest równeiż limitowane posiadanymi przez organy administracji środkami, zwłaszcza pieniężnymi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.), Protokolant Marta Lawda, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2004 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją Nr [...], wydaną w dniu [...] lipca 2004 roku, na podstawie art. 138 § l pkt l kpa po rozpatrzeniu odwołania pana J. M. zam. Z., ul. S. [...], od decyzji Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. Nr [...] z dnia [...] maja 2004 r. w sprawie przyznania zasiłku celowego w wysokości 70 zł na częściowe zaspokojenie potrzeb: zakup żywności, odzieży (spodnie) oraz uregulowanie należności za energię elektryczną i odmowy przyznania pomocy na uregulowanie należności za wodę i ścieki; Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało w mocy decyzje organu I instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy przedstawił następujący stan sprawy:
W dniu 21 kwietnia 2004 r. pan J. M. złożył do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. wniosek o udzielenie pomocy w formie zasiłku celowego na żywność, odzież (spodnie), pokrycie kosztów energii elektrycznej oraz opłacenie należności za wodę i ścieki.
Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. decyzją Nr [...] z dnia [...] maja 2004 r. przyznał stronie zasiłek celowy w formie pieniężnej na częściowe zaspokojenie potrzeb: zakup żywności, odzieży (spodnie) oraz uregulowanie należności za energię elektryczną i odmówił przyznania pomocy na uregulowanie należności za wodę i ścieki. Z decyzją tą nie zgodził się pan J. M. i wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że decyzja rażąco narusza art. 106 ust. 3, art. 38 ust. 3 i art. 39 ustawy o pomocy społecznej, gdyż wysokość przyznanego zasiłku nie zaspokaja podstawowych potrzeb bytowych takich jak zakup niezbędnej odzieży i żywności. Natomiast odmowa pomocy na uregulowanie należności za wodę i ścieki narusza art. 3 i art. 39 ust. l i 2 ustawy o pomocy społecznej. Skarżący zarzucił, ponadto, że skarżona decyzja nie określa kryteriów, jakimi kierował się organ I instancji przy ustalaniu wysokości zasiłku i sposobu rozdysponowania środków.
W wyniku rozpoznania odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. zważyło, co następuje:
Pan J. M. mieszka w domu jednorodzinnym, którego jest współwłaścicielem w 1/3. Prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy w Z. jako bezrobotny bez prawa do zasiłku. Źródłem utrzymania skarżącego jest dochód z gospodarstwa rolnego w wysokości 91,18 zł (miesięcznie). Od stycznia 2004 r. do kwietnia 2004 r. pan J. M. otrzymywał zasiłek okresowy w wysokości 40 zł (miesięcznie). W kwietniu 2004 r. otrzymał także zasiłek celowy w wysokości 90 zł na częściowe zaspokojenie potrzeb tj. na zakup żywności, obuwia, odzieży i uregulowanie należności za energię elektryczną.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. wskazało, że stosownie do art. 3 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r., Nr 64, poz. 593) rodzaj, forma i rozmiar świadczenia powinny być odpowiednie do okoliczności uzasadniających udzielnie pomocy, a potrzeby osoby korzystającej z pomocy społecznej powinny zostać uwzględnione, jeśli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej (art. 3 ust. 4 ww. ustawy).