Sprawa ze skargi na decyzję SKO w B. w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 28 października 2004 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] czerwca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego. 1. oddala skargę, 2. przyznaje adwokatowi M. Ł. ze Skarbu Państwa (kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) wynagrodzenie w kwocie 240 (słownie dwieście czterdzieści) złotych z tytułu pełnionego z urzędu zastępstwa procesowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6321 Zasiłki stałe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Decyzją z dn. [...].06.2004r. o nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławczego w B. utrzymało w mocy decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w H., odmawiającą W. P. przyznania zasiłku stałego.

Zdaniem organów obydwu instancji, W. P. nie spełnił wszystkich przesłanek ustawowych do przyznania mu zasiłku stałego. Zgodnie, bowiem z art. 37 ust.

1 pkt 1 ustawy z dn. 12.03.2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) zasiłek stały przysługuje pełnoletniej osobie samotnie gospodarującej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeśli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, czyli od kwoty 461 zł (o czym stanowi art.

8 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy).

W. P. nie spełnił przesłanki: całkowitej niezdolności do pracy.

Z przedstawionego orzeczenia z dnia [...].11.1991r. Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia Nr 12 w H. wynikało, iż został zaliczony do III grupy inwalidów, która jest równoznaczna z lekkim stopniem niepełnosprawności i możliwością zatrudnienia z przeciwwskazaniem do wykonywania ciężkiej pracy fizycznej na wysokości i wymagającej dobrej ostrości wzroku.

W skardze wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku W. P. zarzucił decyzji naruszenie prawa.

Na rozprawie sądowej z dnia 28.10.2004r. pełnomocnik skarżącego (z urzędu) wniósł o uwzględnienie skargi i zasądzenie kosztów. Złożył do akt kserokopię orzeczenia z dn. [...].10.2004r. Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w H., z którego wynika, że W. P. został zaliczony do znacznego stopnia niepełnosprawności datującej się od 14.10.2004r., bez wskazań do zatrudnienia.

Pełnomocnik organu wniósł o oddalenie skargi, zaś w odpowiedzi na skargę podtrzymał dotychczasową argumentację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga nie jest zasadna, a zaskarżona decyzja nie narusza prawa. Aby uzyskać prawo do zasiłku stałego, osoba ubiegająca się o taką formę pomocy musi spełnić wszystkie przesłanki wymienione w art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dn. 12.03.2004r. o pomocy społecznej

(Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.). Zasiłek stały przysługuje, bowiem osobie pełnoletniej, samotnie gospodarującej, całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku lub niepełnosprawności, jeśli jej dochód jest niższy od kryterium dochodowego tj. od kwoty 461 zł ( na dzień wydania decyzji).

Organy słusznie stwierdziły, że W. P. mający 58 lat nie spełnił wszystkich wymogów z w/w przepisu gdyż nie był osobą całkowicie niezdolną do pracy.

Nie jest spornym w sprawie, że na dzień wydania decyzji, skarżący nie osiągnął wieku emerytalnego i posiadał jedynie częściową niezdolność do pracy, wynikającą z orzeczenia z dn. 19.11.1991r. Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia w H. Organy orzekające nie negowały trudnej sytuacji materialnej i życiowej skarżącego, lecz nie miały możliwości przyznania skarżącemu zasiłku stałego, wbrew obowiązującemu przepisowi art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej. Prawidłowości wydanej decyzji nie zmienia fakt uzyskania przez skarżącego orzeczenia o ustaleniu niepełnosprawności z dnia [...].10.2004r., albowiem zaskarżona decyzja nosi datę [...].06.2004r., a więc organy obydwu instancji nie mogły znać treści nowego orzeczenia, które skarżący przedstawił dopiero na rozprawie sądowej w dniu 28.10.2004r.

Skoro stan zdrowia skarżącego uległ pogorszeniu i legitymuje się obecnie orzeczeniem ustalającym znaczny stopień niepełnosprawności, to może ubiegać się ponownie o przyznanie pomocy ze środków społecznych w określonej formie.

Mając na względzie powyższe okoliczności, skarga podlegała oddaleniu na podstawie art. 151 ustawy z dn. 30.08.2002r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 152, poz. 1270).

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6321 Zasiłki stałe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze