Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Sędziowie sędzia NSA Stanisław Prutis (spr.),, asesor WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 04 października 2007 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Z. decyzją z dnia [...] maja 2007r. nr [...] orzekł o przyznaniu J. M. pomocy w formie zasiłku celowego w wysokości 130 zł na częściowe pokrycie wydatków na: żywność, środki czystości, energię, gaz, odzież i obuwie.
W uzasadnieniu organ podał podstawy prawne oraz zasady przyznawania pomocy społecznej uregulowane w ustawie z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz.U. nr 64, poz. 593 ze zm.) podkreślając, że niewielka ilość środków nie pozwala na uwzględnienie wszystkich potrzeb osób ubiegających się o pomoc. Wskazano, iż w budżecie na 2007 roku na zasiłki celowe z pomocy społecznej przewidziano kwotę 280.000 zł. Kwota ta została podzielona na poszczególne miesiące w roku, z uwzględnieniem zwiększonych wydatków w okresach świątecznych. Wysokość miesięcznych transz nie zabezpiecza wszystkich potrzeb zgłaszanych przez osoby ubiegającego o przyznanie pomocy. Możliwości zatem finansowe ośrodka pozwalają tylko na częściowe zaspokojenie niezbędnych potrzeb bytowych J. M.. Organ przyznając świadczenie kierował się z jednej strony sytuacją materialną wnioskodawcy i celem na który zasiłek jest przyznawany, a z drugiej strony liczbą ubiegających się o tę formę pomocy osób oraz możliwościami finansowymi ośrodka.
Odwołanie od decyzji wniósł J. M. i zarzucił organowi I instancji naruszenie ustawy o pomocy społecznej oraz rażącą dyskryminację jego osoby poprzez naruszenie art. 106 ust. 3 i art. 39 ustawy o pomocy społecznej. Podniósł, że decyzja nie rozstrzyga o całości złożonego wniosku a wysokość przyznanego zasiłku nie zaspokaja podstawowych jego potrzeb bytowych. Nadto zarzucił, iż wydana decyzja jest samowolą administracyjną i dowolnością organu. Decyzja narusza przepisy kpa, ponieważ brak w niej uzasadnienia, nie wskazano kryteriów, którymi organ kieruje się przy przyznawaniu zasiłków oraz sposobu rozdysponowania posiadanych środków. Obowiązkiem organu jest wypłata przyznanej pomocy niezwłocznie a nie z dużym opóźnieniem, wypłata zasiłku musi być wykonana w miesiącu, w którym złożony został wniosek. Obowiązkiem organu jest zapewnienie czynnego udziału w postępowaniu, organ nie zapewnił zaś stornie czynnego udziału w postępowaniu przed wydaniem zaskarżonej decyzji. Wskazując na powyższe wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji podał, że wnioskodawca spełnia warunki do przyznania świadczeń z pomocy społecznej na zasadach bezzwrotnych, co zostało potwierdzone w zgromadzonym materiale dowodowym. Jednak nie może oczekiwać zaspokojenia w całości wszystkich zgłaszanych potrzeb, gdyż stosownie do treści przepisu art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej ( Dz. U. Nr 64, póz. 593 z późn. zm.).potrzeby osoby korzystającej z pomocy społecznej powinny być uwzględnione, jeśli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej. Nadto stosownie do przepisu art. 4 w/w ustawy osoby korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współudziału w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej.