Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński,, sędzia WSA Andrzej Melezini (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 września 2014 r. sprawy ze skargi F. O. Z. i Ś. "L. N." w J.-L. na uchwałę Rady Gminy P. z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt 1. uchyla zaskarżoną uchwałę, 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
Rada Gminy P. uchwałą z dnia [...] listopada 2013 r. o Nr: [...]przyjęła program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy P.na rok 2014 (dalej przywoływany jako: program). Uchwałę podjęto na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm., dalej powoływana jako: u.s.g.) oraz art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r. poz., 856, dalej powoływana jako: u.o.z.).
Pismem z dnia [...] marca 2014 r. Fundacja O. Z. i Ś. "L.N." z siedzibą w J. - L. (dalej przywoływana też jako: "Fundacja", "Skarżąca"), działając na podstawie art. 101 ust. 1 u.s.g., wezwała Radę Gminy do usunięcia naruszania prawa, poprzez uchylenie tej uchwały.
Następnie Fundacja wystosowała skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego za pośrednictwem Rady Gminy P., na przedmiotową uchwałę żądając jej uchylenia. Skarżąca Fundacja podniosła, że uchwała narusza:
1. art. 11a ust. 2 pkt 1 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez nieskonkretyzowanie schroniska dla zwierząt, w którym gmina zapewni miejsce dla bezdomnych zwierząt,
2. art. 11a ust. 2 pkt 3 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez nieskonkretyzowanie obowiązku odławiania bezdomnych zwierząt z terenu gminy,
3. art. 11a ust. 2 pkt 5 u.o.z., poprzez uregulowanie w programie obowiązku poszukiwania właścicieli dla bezdomnych zwierząt, jako elementu fakultatywnego, który gmina może, ale nie musi realizować,
4. art. 11a ust. 2 pkt 7 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez niewskazanie i niezapewnienie gospodarstwa rolnego zapewniającego miejsce dla zwierząt gospodarskich,
5. art. 11a ust. 2 pkt 8 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, poprzez niewskazanie podmiotu zapewniającego całodobową opiekę weterynaryjną w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt,
6. art. 11a ust. 7 u.o.z., poprzez nieprzekazanie projektu programu do zaopiniowania przez organizacje społeczne, których statutowym celem działania jest ochrona zwierząt,
7. art. 4 pkt 16 i art. 11a ust. 1 u.o.z. w zw. z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz przepisów § 135 oraz § 149 rozporządzenia Prezesa rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. Nr 100, poz. 908; dalej powoływane jako: "rozporządzenie"), poprzez wprowadzenie definicji "koty wolno żyjące", która jest obca ustawie upoważniającej gminę do uchwalenia programu,
8. § 137 rozporządzenia przez powtórzenie w § 2 pkt 5 i 6 programu definicji "zwierząt bezdomnych" i "zwierząt domowych" zawartych w art. 4 pkt 16 i 17 u.o.z.,
9. art. 7 Konstytucji przez przekroczenie delegacji ustawowej i tym samym wykroczenie poza granice prawa, poprzez uregulowanie w § 13 programu kwestii związanej z "Edukacją mieszkańców".
Wykazując interes prawny do złożenia skargi na ww. uchwałę wskazano, że zgodnie z § 7 statutu Fundacji: "Fundacja powołana została w celu ochrony zwierząt, a także w celu ochrony środowiska i ochrony dziedzictwa narodowego, a w szczególności: