Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Ł. w przedmiocie uchylenia decyzji organu I instancji odmawiającej zmiany decyzji w sprawie dodatku mieszkaniowego i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia innemu organowi
Uzasadnienie strona 2/4

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych

(Dz. U. Nr 71, poz. 734 z późn. zmianami) dodatek mieszkaniowy przyznaje na wniosek osoby uprawnionej wójt, burmistrz lub prezydent miasta. Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zmianami) wójt, burmistrz lub prezydent miasta może upoważnić swoich zastępców lub innych pracowników urzędu gminy do wydawania decyzji administracyjnych. Zgodnie zaś z art. 39 ust. 4 tej ustawy do załatwienia indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej rada gminy może upoważnić także organy jednostek lub podmiotów, o których mowa w art. 9 ust. 1 ustawy czyli jednostek organizacyjnych tworzonych przez gminę zwanych potocznie gminnymi jednostkami organizacyjnymi.

Rada Miasta Z. na podstawie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym w § 1 uchwały Nr [...] z dnia [...] lutego 2004 r. udzieliła Kierownikowi Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej upoważnienia do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej określonych w ustawie z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych. Uchwała zgodnie z jej § 3 weszła w życie z dniem 1 maja 2004 r.

Na podstawie tak zarysowanego, z konieczności w skrótowej formie, stanu prawnego należy ustalić, czy Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej jest organem - który może podejmować decyzje w sprawach dodatków mieszkaniowych. Gdyby przyjąć przedstawiony stan prawny bez wnikania w zgodność z prawem uchwały Rady Miasta odpowiedź byłaby niewątpliwie pozytywna.

Zdaniem Kolegium tak jednak nie jest. Ośrodki pomocy społecznej są niewątpliwie gminnymi jednostkami organizacyjnymi. Ich status prawny jest jednak zgoła inny niż wszystkich innych gminnych jednostek organizacyjnych, stąd też nie mogą one być traktowane podobnie jak wszystkie pozostałe jednostki organizacyjne gminy, o których mowa w art. 9 ust. 1 i art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym. Zgodnie z art. 46 ust. 1 obowiązującej do końca kwietnia 2004 r. ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 1998 r. Nr 64, poz. 414 z póżn. zmianami) do realizacji zadań pomocy społecznej zleconych gminie tworzy się jednostki organizacyjne - ośrodki pomocy społecznej. Zgodnie zaś z art. 110 ust. 1 obowiązującej aktualnie ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593) zadania pomocy społecznej w gminie wykonują jednostki organizacyjne - ośrodki pomocy społecznej. Z przytoczonych przepisów wynika zatem, że ośrodki pomocy społecznej nie są takimi gminnymi jednostkami organizacyjnymi jak wszystkie pozostałe gminne jednostki organizacyjne, którym rada gminy w dowolny sposób może ustalać przedmiotowy zakres ich działania a organy gminy mogą upoważniać organy tych jednostek do załatwienia spraw z zakresu administracji publicznej. Gdyby tak bowiem było to wychodząc z punktu widzenia racjonalnego ustawodawcy zbędny byłby przepis art. 46 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej z 1990 r. czy też art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej z 2004 r. Rozwiązania te prowadzą do wniosku, że kierownicy ośrodków pomocy społecznej mogą być upoważnieni do załatwiania tylko tych grup spraw indywidualnych z zakresu administracji publicznej, które mogą być im zlecone na podstawie przepisów ustawowych. Przykładami takich przepisów aktualnie obowiązujących jest cytowany już art. 110 ust. 7 ustawy o pomocy społecznej czy też art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. Nr 228, poz. 2255 z późn. zmianami). Ten ostatni przepis został przecież znowelizowany dopiero wówczas, gdy przedstawiciele jednostek samorządu terytorialnego zaczęli domagać się od ustawodawcy aby sprawy świadczeń rodzinnych mogły być załatwiane przez ośrodki pomocy społecznej (pierwotna treść tego przepisu nie dawała bowiem możliwości załatwienia tych spraw przez ośrodki pomocy społecznej). Propozycja ustawowego uregulowania problemu upoważnienia kierowników ośrodków pomocy społecznej do podejmowania decyzji w sprawach dodatków mieszkaniowych zgłoszona została na posiedzeniu Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego w dniu [...] czerwca br. Strona rządowa zobowiązała się propozycję uwzględnić w toku prac sejmowych związanych z nowelizacją ustawy o dodatkach mieszkaniowych ("Wspólnota" Nr 14 z 2004 r. str. 6).

Strona 2/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6210 Dodatek mieszkaniowy
Inne orzeczenia z hasłem:
Dodatki mieszkaniowe
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze