Podzielając argumentację Naczelnego Sądu Administracyjnego z uzasadnienia wyroku o sygn. II OSK 2713/12, skład orzekający zauważa, że w konkluzji jest ona zbieżna z zaprezentowanym w skardze poglądem o wystarczalności zgłoszenia zamiaru realizacji studni głębinowej. Skład orzekający nie podziela twierdzeń skargi jakoby istniała konkurencyjność przepisów ustaw Prawo budowlane, Prawo wodne i Prawo geologiczne i górnicze. Każda z tych ustaw w odniesieniu do ujęcia wód podziemnych reguluje te kwestie, które wiążą się z ustawowym odmiennym zakresem każdej z nich i odmiennymi celami każdej z nich. Relacje między tymi ustawami zostały określone w sposób wzajemnie nienaruszający przepisów odrębnych. Realizacja ujęcia wód podziemnych może wymagać uzyskania pozwolenia wodnoprawnego a odwiert wiąże się z obowiązkiem zgłoszenia robót geologicznych. Jednocześnie Prawo budowlane określa minimalne normy odległościowe lokalizacji ujęcia wód podziemnych i reguluje kwestie techniczne związane z wykonaniem obudowy studni.
Zaakceptowana przez skład orzekający wykładnia art. 29 ust. 2 pkt 10 Prawa budowlanego (dokonana przez NSA) jest - zdaniem składu orzekającego - interpretacją prokonstytucyjną. Odpowiada zasadzie proporcjonalności wyrażonej art. 31 ust. 3 Konstytucji RP. Proces inwestycyjno - budowlany jest wyrazem korzystania przez jednostki z przysługujących wolności i praw konstytucyjnych a ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób (vide: art. 31 ust.3 Konstytucji). Określony art. 30 ustawy Prawo budowlane sposób oceny zgłoszenia robót budowlanych w powiązaniu z wynikającymi z par. 31 - 33 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, wymogami którym powinny studnie odpowiadać, pozwala organowi architektoniczno - budowlanemu na skontrolowanie zgłoszenia zamiaru budowy studni, poprzez pryzmat chronionych konstytucyjnie wartości, w ustawie Prawo budowlane doprecyzowanych w art. 5. Dla realizacji zatem ujęcia wód podziemnych, będącego niewymagającym pozwolenia wodnoprawnego urządzeniem wodnym do poboru wód podziemnych na potrzeby zwykłego korzystania z wód z ujęć o głębokości do 30 m i poboru do 5,0 metrów sześciennych, wystarczające jest zgłoszenie.
Mając powyższe na uwadze Sąd uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję organu I instancji jako wydane z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa materialnego poprzez jego błędną wykładnię (art. 145 par. 1 pkt 1 lit. a ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Konsekwencją uwzględnienia skargi stało się zamieszczenie w wyroku stwierdzenia o niemożności wykonania zaskarżonych decyzji do czasu uprawomocnienia się wyroku (art. 152 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi) oraz orzeczenie o obowiązku zwrotu przez organ na rzecz skarżącego kosztów postępowania sądowego (art. 200 w związku z art. 210 par. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).