Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia WSA Mirosław Wincenciak, Protokolant starszy sekretarz sądowy Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2014 r. sprawy ze skargi J. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia .. kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego odmowy umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego za okres świadczeniowy 2008/2009 1. uchyla zaskarżona decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. na rzecz skarżącego J. R. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.
Decyzją z dnia [...].04.2014 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...].02.2014 r. nr [...] umarzającą postępowanie w sprawie umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego J. R., z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych w okresie świadczeniowym 2008/2009 na rzecz D. i J. R.
Stan faktyczny sprawy przedstawiał się następująco: Wnioskiem z dnia 17.07.2013 r. kurator sądowy Z. T., działająca w imieniu J. R., zwróciła się do organu o umorzenie należności dłużnika alimentacyjnego za okresy świadczeniowe od 2008r. do 2012 r. Decyzją ostateczną z dnia [...].10.2013r. Prezydent Miasta B. odmówił J. R. umorzenia wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego za okres świadczeniowy 2008/2009.
W/w decyzja została wydana w oparciu o następujące ustalenia: J. R., urodzony w 1970 r., przebywa w Wielkiej Brytanii od 1998 r. , a od 2004 r. posiada tam pobyt stały. prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z dwojgiem dzieci w wieku 13 i 16 lat. Nie pracuje zawodowo ani dorywczo. Źródłem utrzymania rodziny są zasiłki tygodniowe w wysokości 135,90 funtów oraz dodatek mieszkaniowy w kwocie 114,08 funtów. Ubiegając się o umorzenie należności alimentacyjnych, wypłaconych z funduszu alimentacyjnego dzieciom zamieszkującym w Polsce, J. R. wskazał na trudną sytuację materialną jego rodziny w Wielkiej Brytanii oraz własne problemy zdrowotne, uniemożliwiające podjęcie pracy (stan po kilku operacjach, nadciśnienie, choroba serca). Wydając decyzję z dnia [...].10.2013 r. organ uznał, że powyższe okoliczności nie przemawiają za umorzeniem należności dłużnika alimentacyjnego w świetle art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7.09.2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentacji (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.).
W dniu 16.01.2014 r. J. R., zastąpiony przez pełnomocnika adwokata J. W., wystąpił ponownie o umorzenie całości należności dłużnika alimentacyjnego. Stwierdził, że od wydania decyzji z dnia [...].10.2013 r. sytuacja dłużnika pogorszyła się na tyle, ze został zmuszony do wniesienia pozwu o obniżenie alimentów i zniesienie obowiązku alimentacyjnego odpowiednio wobec dzieci D. i J. R., przebywających w Polsce. Wywodził, iż na terenie Wielkiej Brytanii utrzymuje się, wraz z czteroosobową rodziną, ze świadczeń socjalnych i dodatku mieszkaniowego. Jest osobą bezrobotną z powodu złego stanu zdrowia (schorzenia kardiologiczne po kilku operacjach). Nie jest w stanie spłacić zadłużenia alimentacyjnego, wynoszącego ok. 100 tys. złotych. Do wniosku z dnia 16.01.2014 r. zostały załączone dokumenty: kopia pozwu złożonego do Sądu Rejonowego w B., informacja z dnia 20.02.2012 r. o wysokości zasiłku i dodatku mieszkaniowego przetłumaczona na język polski z języka angielskiego, zaświadczenie lekarskie z dnia 18.10.2013 r.
Działający w imieniu Prezydenta Miasta B. specjalista Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie, decyzją z dnia [...].02.2014 r. umorzył postępowanie administracyjne na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. Organ uznał, że sprawa jest tożsama ze sprawą rozstrzygniętą decyzją z dnia [...].10.2013r., ponieważ została oparta na analogicznym stanie faktycznym i prawnym. Fakt złożenia pozwu do sądu powszechnego nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy.