Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Bujko, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.),, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2004 r. sprawy ze skargi "B. D." Spółki z o.o. w B. na postanowienie Państwowej Inspekcji Pracy - Okręgowego Inspektora Pracy w B. z dnia [...] lipca 2004 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wypłacenia świadczeń pracowniczych o d d a l a s k a r g ę.
Państwowa Inspekcja Pracy - Okręgowy Inspektor Pracy w B., postanowieniem z dn. [...].07.2004r. o nr [...] utrzymał w mocy postanowienie Inspektora Pracy z dn. [...].06.2004r. o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia w kwocie
10 000 zł na Spółkę z o.o. "B. D." w B. z powodu nie wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym Nr [...] z dn. [...].06.2004r. Obowiązek dotyczył wykonania nakazu z dn. [...].02.2004r. tj.:
1. wypłaty wynagrodzeń 15-tu pracownikom za miesiąc listopad 2003r.,
2. wypłaty wynagrodzeń 18-tu pracownikom za miesiąc grudzień 2003r.,
3. wypłacenie P. G. zasiłku chorobowego za miesiąc listopad i grudzień 2003r.
4. wypłacenia 5-ciu pracownikom ekwiwalentów pieniężnych za urlop wypoczynkowy.
Jako podstawę prawną nałożenia grzywny organ I instancji wskazał art. 119
§ 1 ustawy z dn. 17.06.1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2002r. nr 110, poz. 968 ze zm.).
Organ II instancji powołał art. 18, art. 23 § 4 w/w ustawy oraz art. 144 k.p.a. Odnosząc się do zażalenia Spółki z o.o. "B. D." Okręgowy Inspektor Pracy stwierdził, iż trudna sytuacja materialna zobowiązanej nie jest usprawiedliwieniem na niewykonywanie nałożonych obowiązków, zaś grzywna może być umorzona, jeśli spółka wykaże całkowite wykonanie obowiązków wymienionych w tytule wykonawczym.
W skardze, wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, Spółka z o.o. "B. D." wniosła o uchylenie postanowienia z dn. [...].07.2004r. Okręgowego Inspektora Pracy i zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi Spółka zakwestionowała wielokrotność nałożonych grzywien różnymi postanowieniami Inspektora Pracy, których łącznie wysokość wynosi ponad
500 000 złotych, przekraczając ustawową dopuszczalną granicę.
W odpowiedzi na skargę Okręgowy Inspektor Pracy wniósł o jej oddalenie. Inspektor wyjaśnił, iż pisząc o ponad 500 000 złotych nałożonych grzywien, skarżący brał pod uwagę siedem różnych postępowań egzekucyjnych, natomiast za niewykonanie obowiązków wynikających z tytułu wykonawczego, którego skarga dotyczy, została nałożona grzywna w kwocie 10 000 zł postanowieniem z dnia [...].06.2004r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia do wypłacenia świadczeń pracowniczych, a nadto postanowieniem późniejszym z dnia 30.07.2004r. w kwocie 20 000 zł. Suma tych kwot nie przekracza granicy ustawowej, a postanowienie jest zgodne z przepisami (art. 121 § 1 i § 3 ustawy egzekucyjnej).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga nie jest zasadna.
Nie ulega wątpliwości, że Państwowy Inspektor Pracy posiadał uprawnienia do nakazania pracodawcy wypłaty należnych pracownikom wynagrodzeń i innych przysługujących im świadczeń. Wynika to z art. 9 ust. 2a ustawy z dn. 6.03.1981r.
o Państwowej Inspekcji Pracy (tekst jednolity: Dz. U. z 2001r. Nr 124, poz. 1362). Obowiązki nałożone na pracodawcę w drodze decyzji Państwowej Inspekcji Pracy, podlegają egzekucji administracyjnej na podstawie art. 2 § 1 pkt. 11 ustawy z dnia 17.06.1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 110, poz. 968 z 2002r. - tekst jednolity z późniejszymi zmianami).