Wyrok Trybunału Konstytucyjnego orzekający o niezgodności danego przepisu z Konstytucją wywiera skutki nie tylko co do postępowania sądowego, ale także w odniesieniu do dalszego postępowania administracyjnego. Organy administracyjne ponownie rozpoznając sprawę, powinny bowiem uwzględnić zmianę stanu prawnego, wynikającą z cytowanego orzeczenia Trybunału, którą są związane.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ireneusz Henryk Darmochwał (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 listopada 2009 r. sprawy ze skargi G. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] stycznia 2008 roku numer [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącego G. W. kwotę 200,00 (słownie: dwieście) złotych tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.-
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] wydaną w przedmiocie zatrzymania G. W. prawa jazdy.
U podstaw tego rozstrzygnięcia legły następujące ustalenia faktyczne i ocena prawna:
W dniu [...] stycznia 2008 roku do Urzędu Miejskiego w S. wpłynął wniosek Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. [...] o zatrzymanie prawa jazdy dłużnikowi alimentacyjnemu G. W. W związku z powyższym postanowieniem Prezydenta Miasta S. z dnia [...] stycznia 2008 roku wszczęto postępowanie w tej sprawie, a następnie decyzją z dnia [...] stycznia 2008 roku na podstawie art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 roku o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U. z 2005 r., nr 86, poz. 732 z poźn. zm.) zatrzymano G. W. prawo jazdy.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył G. W. podnosząc, że zatrzymywanie prawa jazdy w stosunku do dłużników alimentacyjnych jest bezprawne w świetle regulacji Konstytucji RP. Skarżący podniósł, iż prawo jazdy jest dokumentem trwałym i powinno być zatrzymywane jedynie w przypadku naruszenia zasad komunikacji, a takich zasad nie naruszył. Podkreślił ponadto, iż jest ona osobą schorowaną, dotkniętą całkowitą ślepotą lewego oka i uznaną przez Powiatowy Zespół Orzekana do spraw Niepełnosprawności w S. za osobą niezdolną do pracy, a ponadto osobą bezrobotną. Mimo tego skarżący zaakcentował, iż w miarę możliwości spłaca zaległości alimentacyjne wobec MOPS w S. Wskazując na powyższe wniósł o uwzględnienie jego odwołania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swego stanowiska organ wskazał, iż z wniosku o zatrzymanie prawa jazdy G. W. wynika, iż dłużnik jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku i utrzymuje się z prac dorywczych. W miesiącu lipcu 2007 roku dłużnik złożył oświadczenie, w którym zobowiązał się napisać pismo do ZUS z prośbą o umorzenie powstałego długu wobec Funduszu Alimentacyjnego, jak również złożyć wniosek o podwyższenie stopnia niepełnosprawności w terminie do końca sierpnia 2007 roku. W październiku 2007 roku dłużnik poinformował Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S., iż nie będzie ubiegał się o umorzenie długu powstałego na rzecz Funduszu Alimentacyjnego i odmówił współpracy związanej z prowadzonym postępowanie, co skutkowało zawiadomieniem przez ten organ Prokuratury Rejonowej w S. o popełnieniu przez G. W. przestępstwa określonego w art. 209 § 1 kodeksu karnego.
Ponadto organ podniósł, iż zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 roku o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz.U. z 2005 r., nr 86, poz. 732 z poźn. zm.) wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dłużnika alimentacyjnego, w przypadku złożenia wniosku o ściganie za przestępstwo określone w art. 209 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny (Dz.U. nr 88, poz. 553 z poźn. zm.), kieruje do starosty wniosek o zatrzymanie prawa jazdy dłużnika alimentacyjnego. Stosownie do przepisu art. 5 ust. 2 tej ustawy na podstawie wniosku, o którym mowa wyżej, starosta wydaje decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy.