Sprawa ze skargi Gminy M. na zarządzenie zastępcze Wojewody P. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie asesor WSA Wojciech Stachurski (spr.), sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi Gminy M. na zarządzenie zastępcze Wojewody P. z dnia [...] maja 2005 r. w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego - oddala skargę.-

Uzasadnienie strona 1/3

Wydanym w dniu [...] maja 2005 roku zarządzeniem zastępczym Wojewoda P. stwierdził wygaśnięcie mandatu radnego Rady Gminy M. J. D. na skutek naruszenia przez niego ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia gminy, w której radny uzyskał mandat.

W uzasadnieniu zarządzenia Wojewoda argumentował, że w dniu [...] marca 2004 r. stwierdzono po raz pierwszy wygaśniecie mandatu J. D. na skutek naruszenia przez niego ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia gminy M. W przeprowadzonych w dniu 26 listopada 2004 r. wyborach uzupełniających J. D. ponownie uzyskał mandat radnego tej Gminy. Jednakże w dalszym ciągu nie zrezygnował on z prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia tej Gminy, co potwierdzają kopie umów o najem lokalu użytkowego, jak również informacja Przewodniczącego Rady Gminy M. W takiej sytuacji w dniu 05 kwietnia 2005 roku Wojewoda wezwał Radę Gminy M. do podjęcia w ciągu 30 dni uchwały w sprawie wygaszenia mandatu radnego J. D. W związku z faktem, iż Rada tego nie uczyniła spełniona została obligatoryjna przesłanka do wydania zarządzenia zastępczego w sprawie wygaśnięcia mandatu, stosownie do art. 98 "a" ust. 2 ustawy z dnia 08 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zmianami).

Na powyższe zarządzenie Wojewody P. Gmina M. złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku. Zarzuciła w niej naruszenie przepisu art. 24 "f" ust. 1 cyt. ustawy o samorządzie gminnym, poprzez niewłaściwą interpretację i błędne jego zastosowanie.

W uzasadnieniu skargi stwierdzono, że J. D. jest wspólnikiem spółki cywilnej, którą utworzył [...] "P. R." z siedzibą w M. Wspólnicy tej spółki są lekarzami i udzielają świadczeń zdrowotnych w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej na podstawie kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.

Na skutek wyborów uzupełniających J. D. (pomimo wcześniejszego wygaszenia mandatu Zarządzeniem Zastępczym Wojewody P. w marcu 2004 r.) został ponownie wybrany na radnego. W wyborach uzyskał ponad 40% głosów ważnych. Mimo, iż wyborcy znali powody wygaszenia mandatu, oddając mu głos zadecydowali, iż jest on godny zaufania, aby reprezentować ich interesy w Radzie Gminy M. Świadczy to o jego pozycji i popularności na tym terenie. Jako doświadczony radny jest jednym z najlepszych członków Rady obecnej kadencji. Wyborcy zdecydowali, że radnym ma być J. D., a fakt, iż nie zrezygnuje on z prowadzenia działalności - wykonywania świadczeń zdrowotnych na rzecz mieszkańców gminy także był im znany.

Zdaniem strony skarżącej, jest wysoce prawdopodobne, że popularność i szacunek J. D. wśród wyborców może, w przypadku nie uwzględnienia skargi i rozpisania kolejnych wyborów uzupełniających, ponownie skutkować jego wyborem na radnego Gminy, co postawiłoby w złym świetle system wyborczy. W takim stanie rzeczy należy zastosować zasadę domniemania mądrości ustawodawcy, który decyzję w sprawie sprawowania mandatu radnego powierzył wyborcom, a ci już dwukrotnie zaufali J. D. Nie można pominąć też względów społecznych i ekonomicznych, które jak dotychczas wskazują, że demokratyczny wybór organów samorządu terytorialnego winien być respektowany.

Strona 1/3