Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska (spr.), Sędziowie sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant Marta Lawda, po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2004 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] sierpnia 2004 r. Nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku okresowego oddala skargę, -
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B., decyzją z dn. [...].08.2004r. o nr [...] utrzymało w mocy decyzję Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., przyznającą A. K. zasiłek okresowy od 01.07.2004r.do 31.07.2004r. w kwocie 230,55 złotych.
SKO podzieliło stanowisko organu I instancji, iż zasiłek okresowy przysługuje rodzinie A. K. z mocy art. 38 ust. 1 pkt. 2 w związku z art. 147 ust. 1 pkt 2 ustawy z dn. 12.03.2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 539 ze zm.). trudna sytuacja materialna rodziny, jak ustalił organ I instancji, powstała z powodu bezrobocia. Dochód rodziny wyniósł 43 złote i nie przekroczył kryterium dochodowego tj. kwoty 1580 zł, wynikającej z art. 8 ust. 1 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej. Organ przyznał zasiłek okresowy w minimalnej wysokości, która wynosi 15% różnicy między kryterium dochodowym rodziny a jej dochodem, posługując się wyliczeniem: (1580 zł - 43 zł) x 15% = 230,55 zł.
Przyznanie minimalnej wysokości zasiłku okresowego zostało uzasadnione, przez organ brakiem wystarczających środków finansowych w budżecie gminy nie uzupełnienie kwoty wydatków związanych z zasiłkami okresowymi ponad kwotę minimalną uzyskiwaną z Budżetu Państwa. SKO zwróciło uwagę, nie negując trudnej sytuacji finansowej rodziny p. K., iż wnioskodawca od kilku lat korzysta systematycznie z różnych form pomocy społecznej m.in. w postaci zasiłków okresowych i celowych.
W skardze wywiedzionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, A. K. wniósł o przyznanie mu odpowiednich środków pieniężnych. Powołał się na obronę praw konstytucyjnych rodziny, poszanowanie godności i sprawiedliwości społecznej. Wniósł o zbadanie zasadności krzywdzącej decyzji, przyznającej głodową wysokość zasiłku, który stanowi podstawowe źródło utrzymania rodziny.
W odpowiedzi na skargę, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasową argumentację.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Jak wynika z treści skargi, A. K. dopatruje się naruszenia prawa w przyznaniu mu zasiłku okresowego w kwocie zbyt niskiej, nie zapewniającej bezpieczeństwa socjalnego jego rodzinie.
Nie można odmówić racji skarżącemu, iż przyznany zasiłek okresowy w kwocie 230,55 zł jest kwotą niską i nie zapewniającą pokrycia wydatków na utrzymanie pięcioosobowej rodziny. Nie oznacza to jednak, że taka wysokość zasiłku została określona przez organy w sposób dowolny i z naruszeniem przepisów prawnych.
Celem ustawy z dn. 12.03.2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 539 ze zm.) jest wsparcie osób i rodzin znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej, co nie jest tożsame z obowiązkiem dostarczania im środków na całkowite utrzymanie z zabezpieczeniem wszelkich potrzeb.
Ustawa przewiduje różne formy pomocy z których korzystała uprzednio także rodzina skarżącego. Organ uzasadnił, iż brak w budżecie gminy wystarczających środków finansowych na zasiłki okresowe, nie pozwala na przyznanie skarżącemu zasiłku w kwocie wyższej, niż minimalna. Trzeba mieć na względzie i tę okoliczność że organ przyznający zasiłki, musi rozdzielić fundusze także między inne osoby potrzebujące.
Zgodnie z art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej, zasiłek okresowy dla rodziny ustala się do wysokości różnicy między kryterium dochodowym rodziny a dochodem tej rodziny, lecz nie może być to kwota niższa niż 15 % tej różnicy
(o czym stanowi art. 147 § 1 p. 2 ustawy). Przepis ten należy interpretować w taki sposób, że każda kwota zasiłku okresowego niższa niż 15 % w/w różnicy byłaby ustalona z naruszeniem prawa.
W przypadku skarżącego zasiłek okresowy został przyznany w minimalnej wysokości, ale w granicach przepisów prawa. Organ jak słusznie wskazuje, nie był zobowiązany do przyznania zasiłku okresowego w jego górnej wysokości, zwłaszcza w sytuacji ograniczonych możliwości budżetowych gminy.
Wysokość przyznanego zasiłku zależy, bowiem nie tylko od trudnej sytuacji materialnej podopiecznych, ale także od możliwości płatniczych organu.
Mając na względzie powyższe, Sąd nie stwierdził naruszenia prawa w zaskarżonej decyzji i oddalił skargę na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270).