Jedynie należyte uzasadnienie decyzji pozwala na skontrolowanie podstaw i motywów rozstrzygnięcia przez organ odwoławczy oraz właściwie służy zasadzie pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa (art. 8 kpa). Przepis art. 38 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 204r., o pomocy społecznej określający minimalną kwotę zasiłku okresowego na 50 % różnicy między kryterium dochodowym ustawowym a dochodem własnym osoby bądź rodziny ubiegającej się o zasiłek okresowy, jest przepisem docelowym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia NSA Jerzy Bujko,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk, Protokolant Anna Bazydło, po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi T.J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] września 2004 r. Nr [...] w przedmiocie przekazania do ponownego rozpoznania sprawy dotyczącej zasiłku okresowego oddala skargę.-
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2004 r. Kierownik Działu Świadczeń Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w B., powołując się na przepisy art. 38 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 8 ust 1 pkt 3 i 147 ust 1 pkt 2 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. Nr 64, poz. 593 ze zmianami) orzekł o przyznaniu skarżącej T.J. zasiłku okresowego na czas od 1 lipca 2004 r. do 30 września 2004 r. w kwotach: za lipiec 2004 r. w kwocie 82,36 złotych, za sierpień 2004 r. w kwocie 69.92 złotych i za wrzesień 2004 r. w kwocie 82,36 złotych. Organ wskazał, iż rodzina wnioskodawczyni znajduje się w trudnej sytuacji życiowej z powodu bezrobocia, uzasadniającej przyznanie zasiłku okresowego. Dochód rodziny skarżącej wyniósł w czerwcu 2004 r. - 82,92 złotych a w lipcu 2004 r. - 165,84 złotych i nie przekroczył kwoty 632 złote, stanowiącej ustawowe kryterium dochodowe rodziny uprawniające do uzyskania zasiłku okresowego. Zgodnie z art. 147 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej minimalna wysokość zasiłku okresowego w roku 2004 w przypadku rodziny wynosi 15 % różnicy między kryterium dochodowym ustawowym rodziny a dochodem własnym rodziny ubiegającej się o pomoc. Stąd organ, powołując się na ten przepis, orzekł o przyznaniu zasiłku okresowego w minimalnej kwocie stanowiącej 15 % różnicy między sumą 632 złote o dochodem własnym rodziny skarżącej w miesiącach poprzedzających miesiące, za które przyznano zasiłek okresowy.
W odwołaniu od tej decyzji T.J. zakwestionowała ustalenie dochodu jej rodziny stwierdzając, iż jest to dochód zerowy albowiem niedopuszczalne było uznanie za dochód dodatku mieszkaniowego oraz podniosła zarzut niedopuszczalnego obniżenia zasiłku okresowego do 15 % różnicy między kryterium dochodowym ustawowym a dochodem własnym w sytuacji gdy art. 38 ust. 2 pkt 2 ustawy o pomocy społecznej mówi o kwocie zasiłku okresowego w wysokości całej różnicy między kryterium dochodowym a dochodem własnym, co w jej przypadku - przy dochodzie własnym zerowym - daje kwotę zasiłku okresowego - 632 złote.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w B. po rozpoznaniu powyższego odwołania decyzją z dnia [...] września 2004 r. orzekło o uchyleniu decyzji pierwszoinstancyjnej i przekazaniu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Kolegium uznało za prawidłowe ustalenie przez organ I instancji dochodu własnego rodziny skarżącej poprzez uznanie za ten dochód kwoty otrzymywanego dodatku mieszkaniowego, jak również uznało za zgodną co do zasady z ustawą o pomocy społecznej (art. 147 ust. 1) możliwość przyznania w roku 2004 zasiłku okresowego w kwocie stanowiącej 15 % różnicy między kryterium dochodowym ustawowym a dochodem własnym rodziny ubiegającej się o pomoc. Tym niemniej kolegium stwierdziło, iż ustawa o pomocy społecznej określa minimalną i maksymalną wysokość zasiłku, natomiast o konkretnej kwocie zasiłku orzeka organ, który przyznając konkretną kwotę winien wyjaśnić czym się kierował. Znajdujący się w aktach sprawy materiał dowodowy nie dostarcza zaś informacji czym się kierował organ ustalając 3 - miesięczny okres świadczenia pomocy, jak również wysokość świadczenia. Żadnych informacji w tym względzie nie zawiera także uzasadnienie zaskarżonej decyzji. Takie postępowanie organu należy uznać za wykraczające poza granice uznania administracyjnego i noszące cechy dowolności. Powyższe uzasadniało uchylenie decyzji I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.