Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody P. w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Roleder,, sędzia WSA Mirosław Wincenciak (spr.), Protokolant Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 lutego 2012 r. sprawy ze skargi Gminy G. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] lipca 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

W dniu [...] czerwca 2011 r. Rada Gminy G. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu przeznaczonego pod budowę mieszkaniowo - pensjonatową z usługami zdrowia i opieki społecznej, obejmującego działkę nr ew. 118 i przylegające do niej części działek nr ew. 80/2 i 112, położone na gruntach wsi Z. w gminie G., woj. p.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z [...] lipca 2011 r., nr [...] Wojewoda P., na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym stwierdził nieważność tego planu. W uzasadnieniu podano, że plan został wydany z istotnym naruszeniem następujących przepisów prawa:

- art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. nr 80, poz. 717 ze zm.) i § 7 ust. 7 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz. 1587), poprzez określenie na rysunku planu "linie rozgraniczające postulowane" w stosunku do granic pomiędzy terenami o różnym przeznaczeniu, tj. granic pomiędzy terenami oznaczonymi na rysunku planu symbolami III-ZP a II-MP-U, II-MP-U a I-KD p i części linii rozgraniczającej biegnącej przy granicy opracowania w szerokości drogi 1KD-L (zabudowa mieszkaniowo-pensjonatowa z usługami, parkingowo-garażowa, droga, zieleń publiczna),

- § 8 ust. 2 i § 4 pkt 1 ww. rozporządzenia ze względu na brak jednoznacznego powiązania projektu rysunku planu z jego tekstem, albowiem w § 4 teksu planu, ustalono że "Teren oznaczony na rysunku planu symbolem MP-U, przeznacza się pod projektowaną zabudowę pensjonatową z usługami zdrowia i opieki społecznej" i wprowadzono stref zagospodarowania: strefa I - przylegająca bezpośrednio do drogi powiatowej, przeznaczona pod usługi parkingowo -garażowe i gospodarcze; "strefa II - środkowa, przeznaczona pod zabudowę kubaturową stanowiącą funkcję podstawową w zabudowie mieszkaniowo-pensjonatowej z usługami zdrowia i opieki społecznej" i strefa III - odgraniczająca strefę II od rzeki Supraśl i terenów zalewowych, przeznaczona pod zieleń towarzyszącą funkcji podstawowej (nie podając ich osobnych oznaczeń literowych i cyfrowych) natomiast na rysunku planu wyznaczono i oznaczono 3 tereny o różnym przeznaczeniu i zagospodarowaniu oznaczone symbolami III-ZP, II-MP-U i I-KDp i dodatkowo rozdzielono je "liniami rozgraniczającymi postulowanymi".

Nadto organ nadzoru podał, że pomimo tego, iż Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w W., uzgodnił projekt planu pod warunkiem uwzględnienia w nim następującego zapisu: Nowopowstające obiekty powinny być lokalizowane poza terenem zalewowym wody 1% to w uchwalonym planie brak jest takiego zapisu. Zdaniem organu nadzoru w przypadku warunkowego uzgodnienia organ sporządzający plan po dokonaniu jego zmiany powinien wystąpić ponownie do organu uzgodnieniowego, celem stwierdzenia przez ten organ wykonania nałożonego warunku.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziła się Gmina G. i wniosła skargę do sądu administracyjnego. W skardze zarzucono naruszenie:

Strona 1/6