Sprawa ze skargi na decyzję Wojewody P. w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia na budowę
Uzasadnienie strona 7/7

W świetle powyższych wywodów nie można było uwzględnić zarzutu skargi o bezpodstawnym przyjęciu braku dostępu jego działek nr [...] do drogi publicznej.

Błędne jest przekonanie skarżącego, iżby warunek podjęcia uchwał, w sprawie zaliczenia ulicy G. do kategorii dróg publicznych został spełniony przez podjęcie przez radę gminy uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ta uchwała ma inny przedmiot regulacji, a samo użycie w niej stwierdzeń, jak w § 24 ust. 2 lit. a) - "istniejące ulice dojazdowe (gminne) ...

ul. A G. (KD - 12D)", czy w ust. 8 pkt 12 tego § 24: "KD-12D - ul. A. G. - dojazdowa, szerokość ..." - nie skutkuje zaliczeniem tej ulicy do drogi gminnej. Dopóki nie zostanie podjęta stosowna uchwała na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, dopóty ulica G. będzie stanowiła drogę wewnętrzną.

Przyznać należy nieprecyzyjność określeń w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, co może wprowadzać w błąd (i to czyni, jak wynika z odczuć skarżącego oraz wyniku postępowania sądowego w sprawie sygn. akt II SA/Bk 45/08), jednak nie może to powodować obejścia wymogów ustawowych co do formy zaliczenia dróg do kategorii dróg publicznych.

Skarżący przywołuje w skardze fragment uzasadnienia wyroku w sprawie sygn. akt II SA/Bk 45/08, w którym sąd uznał, że nieruchomość innego inwestora posiadająca bezpośredni dostęp do ulicy G. spełnia wymóg zapewnienia dostępu do drogi publicznej, ale nie zauważa tego fragmentu uzasadnienia w sprawie sygn. akt II SA/Bk 45/08, z którego wynika, że sąd swoją ocenę oparł nie tylko na nieprecyzyjnych zapisach planu zagospodarowania przestrzennego (powyżej przytoczonych), ale na braku kwestionowania przez organ charakteru ul. G. jako drogi publicznej. Sąd bowiem stwierdził tam: "Jak wynika z zaskarżonej decyzji działki nr [...] położone są bezpośrednio przy ul. G. w B. Organ nie kwestionuje, że ulica ta jest drogą publiczną, potwierdzają to również zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla Bacieczki w Białymstoku zatwierdzonego uchwałą Nr XII/109/07 Rady Miejskiej Białegostoku z dnia 21.05.2007 r., z których wynika, że jest ona drogą gminną, a zatem drogą publiczną. W konsekwencji ustalenie, iż nieruchomość posiada bezpośredni dostęp do ulicy G. w ocenie Sądu wypełnia wymóg zapewnienia dostępu do drogi publicznej".

W sprawie niniejszej, skoro pismami z dnia 29 lipca 2008 r. nr [...] oraz z dnia 24 czerwca 2008 r. nr [...] jednoznacznie wyjaśniono charakter ulic G. i E. przy wskazanym braku stosownych uchwał o zaliczeniu ich do dróg publicznych, nie można oprzeć się na ocenie sądu dokonanej w innej sprawie, czego oczekuje skarżący. Przy tym zauważyć należy, że głównym powodem uwzględnienia skargi w sprawie sygn. akt II SA/Bk 45/08 była ocena sądu o niemożliwości wykonania przez inwestora nałożonych obowiązków w wyznaczonym przez organ terminie, gdzie wniosku o przedłużenie terminu nie uwzględniono.

Analiza akt sprawy, w tym powołanych przez skarżącego decyzji administracyjnych SKO, decyzji dotyczących udzielenia pozwolenia na budowę na innej działce (nr [...]) i treści miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pozwala na ocenę, że nieprecyzyjne określenia zawarte w tym planie mogą powodować i powodują błędne wnioski zarówno organów, jaki i społeczeństwa. Dlatego w interesie zarówno organów władzy publicznej, jak i samych mieszkańców ulic G. i E. leży doprowadzenie do podjęcia uchwały w przedmiocie publicznego charakteru tych ulic. Przyznać należy rację skarżącemu, że organy władzy państwowej nie powinny przerzucać na inwestorów własnych zadań w zakresie budowy ulic, dróg, wodociągów i pozostałej infrastruktury, ale także w interesie mieszkańców leży inicjatywa w aktywowaniu organów w zakresie realizacji ich obowiązków, chociażby domaganie się podjęcia stosownej uchwały o zaliczeniu ulicy do drogi publicznej.

Skład orzekający w sprawie niniejszej podziela stanowisko zaprezentowane w wyroku WSA w Gdańsku z dnia 13 lutego 2008 r. w sprawie sygn. akt II SA/Gd 514/07 (Lex nr 401705), że pojęcie dostępu do drogi publicznej należy rozumieć możliwie jak najszerzej. Dlatego warunek dostępu do drogi publicznej spełniony jest zawsze wtedy, kiedy na przedmiotową działkę można dostać się - zgodnie z prawem - z drogi publicznej. Ustawodawca nie stawia przy tym wymagań co do rodzaju tego dostępu, czy ma być to droga, ścieżka itp.

Jednak warunek dostępu zgodnie z prawem do drogi publicznej zawsze musi być zachowany. W sprawie niniejszej nie został zachowany przy braku prawnego zezwolenia właścicieli działki nr [...] udzielonego skarżącemu do przejścia i przejazdu jego nieruchomością łączącą drogę wewnętrzną - ulicę G. - z drogą publiczną - ulicą J. P. [...].

Z wyżej wskazanych przyczyn skarga podlegała oddaleniu o czym orzeczono na podstawie art. 151 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.

Strona 7/7