Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia NSA Elżbieta Trykoszko, Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi M. M. na uchwałę Rady Powiatu w S. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały dotyczącej zakazu używania obiektów pływających wyposażonych w silniki spalinowe na wybranych akwenach - oddala skargę.-
Skarga została wywiedziona na tle następujących okoliczności faktycznych.
W dniu [...] czerwca 2009 r. Rada Powiatu w S., działając na podstawie art. 12 pkt 11 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1592 ze zm.) oraz art. 116 ust. 1 ustawy z dnia
27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.), podjęła uchwałę nr [...] w sprawie zmiany uchwały Rady Powiatu w S. z dnia [...] września 2003 r. nr [...] dotyczącej zakazu używania obiektów pływających wyposażonych w silniki spalinowe na wybranych akwenach wodnych Powiatu S. Mocą postanowień powyższej uchwały, organ nadał nowe brzmienie załącznikowi do uchwały Rady Powiatu w S. z dnia [...] września 2003 r. nr [...] poprzez rozszerzenie katalogu akwenów objętych w/w zakazem, miedzy innymi o jezioro K.
Pismem z dnia 16 października 2009 r. M. M. wezwał Radę Powiatu S. do usunięcia naruszenia jego interesu prawnego przedmiotową uchwałą. Powyższe wezwanie uchwałą z dnia [...] października 2009 r. nr [...] zostało uznane za bezpodstawne.
Następnie w dniu 19 listopada 2009 r. M. M. wywiódł skargę do sądu administracyjnego na w/w uchwałę Rady Powiatu w S. z dnia [...] czerwca 2009 r. Powyższej uchwale zarzucił naruszenie prawa polegające na rażącym przekroczeniu upoważnienia wynikającego z art. 116 ustawy - Prawo ochrony środowiska, do zastosowaniu zakazu w formie prawa miejscowego. Przekroczenie upoważnienia ustawowego polega na nieuwzględnieniu w procesie podejmowania uchwały treści hipotezy art. 116 i zaniechaniu ustalenia faktycznego stanu akustycznego obszaru jez. K., poprzez pominięcie treści art. 112, 112a, a zwłaszcza 113 w/w ustawy oraz
§ 1 Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku (Dz. U. z 2007 r. Nr 120, poz. 826). Ponadto podniósł nieuwzględnienie faktu, iż w obrębie jeziora K. nie ma obszarów przeznaczonych na cele rekreacyjno - wypoczynkowe, dla której wyłącznej ochrony stosuje się wynikające z art. 116 ograniczenia lub zakazy.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, iż w roku 2001 nabył nieruchomość gruntową nad jeziorem K., wybudował tam dom i zamieszkał. Jednym z motywów wyboru miejsca zamieszkania był dostęp do jeziora i możliwość używania łodzi o napędzie spalinowym do celów wędkarskich. Podał, iż posiada łódkę z silnikiem o mocy 5 KM, zakupionym w polskiej firmie, posiadającym polską homologację i wytwarzającym falę dźwiękową maksymalną 60 dB, czyli mniej niż przeciętny motorower. Na ten sprzęt wydał ponad 10.000 zł oszczędności. Korzystał z niego do lipca 2009 r. wykupując corocznie stosowną licencję wędkarską. Wprowadzenie przez Radę Powiatu bezwzględnego zakazu używania silników spalinowych narusza jego dotychczasowe prawa.
Skarżący podał, iż art. 116 ustawy - Prawo Ochrony Środowiska jest jednym z instrumentów prawnych ochrony przed hałasem ustanowionym do stosowania przez samorząd powiatowy. Ponieważ zastosowanie tego przepisu wiąże się z ograniczeniem powszechnych praw jednych obywateli na rzecz innych, podczas jego procedowania nie powinno być jakiejkolwiek dowolności lub uznania. Dlatego też, aby można było na jego podstawie wprowadzić powszechnie obowiązujące zakazy lub ograniczenia winne być wyczerpane wszystkie przesłanki określone w hipotezie tego przepisu. Wskazany przepis zobowiązuje Radę Powiatu do wprowadzenia ograniczeń lub zakazów używania jednostek pływających o napędzie spalinowym lub niektórych ich rodzajów na określanych zbiornikach wodnych, jeżeli jest to konieczne do zapewnienia odpowiednich warunków akustycznych na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno - wypoczynkowe. Dyspozycja przepisu wydaje się być dość precyzyjną i jednoznaczną. Sformułowanie "odpowiednie warunki" - oznacza według wykładni językowej -"spełniające określone wymagania". Przy czym nie chodzi tu o potencjalne czy hipotetyczne zagrożenie hałasem wywołanym przez łodzie wyposażone w silniki spalinowe, ale o poziom dopuszczalnego hałasu określony przepisami prawa. Normy te ustala wydane na podstawie art. 113 w/w ustawy, Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 14 czerwca 2007 r. w sprawie dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku - § 1 pkt 1 lit. f, tabela l w pkt 3. Jeżeli zatem przepis prawa określa dopuszczalny poziom hałasu na danym obszarze, to organ wprowadzający ograniczenia lub zakazy w tym zakresie, mając na uwadze treść art. 112 ustawy - Prawo Ochrony Środowiska, powinien dokonać stosownych pomiarów stanu akustycznego akwenu a nie opierać się, jak wynika z uzasadnienia uchwały na subiektywnych opiniach grupy mieszkańców, rybackiego użytkownika jeziora czy W. Parku Narodowego. Opinie takie nie mają żadnego znaczenia prawnego, gdyż przepis art. 116 nie uzależnia od nich wprowadzenia w życie zakazów lub ograniczeń. Kierowanie się w tym przypadku nie pomiarem hałasu, lecz bliżej nieokreślonym, potencjalnym zagrożeniem jest przejawem dowolności i subiektywnego uznania prowadzącego do nadużycia prawa. Taki sposób interpretowania przepisu zawartego w art. 116 w/w ustawy, polegający na całkowitym zakazie używania silników jest niewłaściwy i spowodował, że w powiecie suwalskim bezwzględnym zakazem objęto już wszystkie bez wyjątku