Ustalenia do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego zawarte w rozporządzeniu Wojewody Podlaskiego z dnia 6 listopada 2003 r. Nr 25/03 w sprawie ustanowienia planu ochrony dla Suwalskiego Parku Krajobrazowego (Dz. Urz. Woj. Podl. Nr 117, poz. 2162) adresowane są do gmin i wpływają wyłącznie na zapisy dokumentów planistycznych. W sytuacji, gdy ustalenia te nie zostaną zawarte w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, nie mogą stanowić samoistnych zakazów realizacji określonych zamierzeń budowlanych odnoszących bezpośredni skutek w stosunku do obywateli.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie asesor WSA Jacek Pruszyński (spr.), asesor WSA Małgorzata Roleder, Protokolant Elżbieta Stasiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi E. i E. K. na decyzję Wojewody P. z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie zgłoszenia budowy 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Starosty S. z dnia [...] lipca 2007 roku Nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, 3. zasądza od Wojewody P. na rzecz E. K. i E. K. kwotę 757 (siedemset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewoda P. decyzją z dnia [...] 09.2007 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...]07.2007 r. nr [...], którą ten wniósł sprzeciw w sprawie zgłoszenia budowy drewnianej altany o wymiarach 4,2 m x 5,9 m na działce nr geod. [...] w miejscowości K. gm. W.
Organ drugiej instancji ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu [...] 07.2007 r. E. i E. K. zgłosili budowę altanki drewnianej na działce nr ewid. [...] w miejscowości K. gm. W.
Starosta S. decyzją z dnia [...] 07.2007 r. wniósł sprzeciw w sprawie zgłoszenia tej budowy wskazując, że jest ona sprzeczna z § 31 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Wojewody P. z dnia 6 listopada 2003 r. Nr 25/03 w sprawie ustanowienia planu ochrony dla S. Parku Krajobrazowego, ponadto jej lokalizacja została negatywnie zaopiniowana przez Dyrekcję Parku.
W złożonym odwołaniu E. i E. K. nie zgodzili się z argumentami przedstawionymi w zaskarżonej decyzji i wnieśli o jej uchylenie. Ich zdaniem decyzja ta narusza przepisy art. 29 ust. 1 pkt 2, art. 30 ust. 1 pkt 1 i ust. 6 pkt 2 ustawy Prawo budowlane oraz art. 16 ust. 6 i art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o ochronie przyrody.
Wojewoda P. stwierdził, iż przedmiotową inwestycję stanowi budowa drewnianej altany o wymiarach 4,2 m x 5,9 m na działce nr geod. [...] w miejscowości K. gm. W., w tym przypadku wymagane jest zgłoszenie budowy. Objęta zgłoszeniem nieruchomość położona jest na terenie S. Parku Krajobrazowego, dla którego rozporządzeniem Wojewody P. Nr 25/03 z dnia 6 listopada 2003 r. został ustanowiony na okres od 01.12.2003 r. do 30.11.2023 r. plan ochrony. Określa on, w jaki sposób mają być realizowane cele ochrony przyrody wynikające z ustawy o ochronie przyrody. W rozdziale 4 "Obszary działań ochronnych" w § 20 obszar parku został podzielony na obszary ochronne, § 21 ust 5 ppkt 10 lit. a stanowi, że ochrona wartości kulturowych na obszarze całego parku polega na dopuszczeniu w tych strefach, działalności inwestycyjnej uwzględniającej istniejące już związki przestrzenne i planistyczne, przy stosowaniu następujących wymogów odnośnie realizowanych obiektów budowlanych - kształtowanie współczesnej zabudowy układów wsi w nawiązaniu do zabudowy tradycyjnej i przeciwdziałanie tendencjom rozpraszania zabudowy wsi. W rozdziale 9 - "Ustalenia do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego" w § 31 ust. 1 pkt 4 wskazano, że na terenie Parku możliwa jest realizacja nowej zabudowy kolonijnej wyłącznie dla gospodarstw o powierzchni powyżej 10 ha użytków rolnych, zaś w punkcie 5 zakazano budowy wszelkich obiektów i urządzeń nie związanych z prowadzeniem gospodarki rolnej lub leśnej z wyjątkiem obszarów zwartej zabudowy wsi oraz zamierzeń inwestycyjnych związanych z infrastrukturą techniczną, komunikacją i elektroenergetyką oraz telekomunikacją. Ponadto § 31 ust. 1 pkt 6 dopuszcza możliwość nowej zabudowy dla gospodarstw mniejszych niż 10 ha użytków rolnych, jedynie w granicach zwartej zabudowy wsi. Z kolei § 31 ust. 1 pkt 18 tego rozporządzenia nakazuje uzgadnianie lokalizacji nowych obiektów na terenie Parku z Dyrekcją Parku. Nieruchomość skarżących ma powierzchnię 700 m2 i położona jest poza terenem zwartej zabudowy wsi, zatem zgłoszona budowa narusza przytoczone zapisy rozporządzenia Wojewody P., co powoduje obowiązek wniesienia sprzeciwu stosownie do art. 30 ust 6 pkt 2 Prawa budowlanego.