Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 listopada 2014 r. sprawy ze skargi M.Ż. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1. oddala skargę; 2. przyznaje adwokatowi M. A. od Skarbu Państwa (Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącego M. Ż. wykonane na zasadzie prawa pomocy.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. decyzją z dnia [...] sierpnia 2014 r., nr[...], utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Z.z dnia [...] lipca 2014 r., nr[...], o odmowie umorzenia M.Ż. należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Decyzja SKO w Ł. wydana została przy następujących ustaleniach stanu faktycznego i ocenie prawnej sprawy.
Wnioskiem z dnia [...] grudnia 2013 r., M. Ż. zwrócił się do MOPS-u w Z. o umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r., nr[...], Burmistrz Z. odmówiono umorzenia należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych na dzieci skarżącego - M. Ż. i I. Ż. (w okresie od 1 grudnia 2012 r. do 30 września 2013 r., w łącznej kwocie 6.000 zł).
Po rozpatrzeniu odwołania, SKO w Ł. decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr, uchyliło w całości powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi l instancji.
Decyzją z dnia [...] maja 2014 r., nr[...], Burmistrz Z. ponownie odmówił umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
SKO w Ł. decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., nr[...], uchyliło w całości powyższą decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy, organ I instancji decyzją z dnia [...] lipca 2014 r., nr[...], po raz kolejny odmówił umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Organ ustalił, że skarżący swoim postępowaniem, tj. uchylaniem się od obowiązku alimentacyjnego na dwoje dzieci oraz brakiem chęci współpracy z MOPS w Z. (brak stawienia się na wywiad), doprowadził do tego, że zostało mu zabrane prawo jazdy i trafił do Zakładu Karnego w C. B. Następnie powołując się na art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.), organ wywiódł, że w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki uzasadniające umorzenie należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Sam fakt, że skarżący nie pracuje zarobkowo, nie stanowi wyłącznej podstawy do umorzenia jego zaległości, gdyż sytuacja ww. nie stanowi cech trwałości. Podniesiono, że wskazywane przez zobowiązanego okoliczności, tj. odbywanie kary w zakładzie karnym i brak zatrudnienia nie czynią jego sytuacji wyjątkowej oraz nie mogą stawiać go w sytuacji uprzywilejowanej w stosunku do innych dłużników alimentacyjnych. Organ zaznaczył także, że to, iż w chwili obecnej skarżący przebywa w zakładzie karnym i nie może podjąć zatrudnienia nie oznacza, że nie może pracować w ogóle. W ocenie organu po opuszczeniu zakładu karnego, tj. [...] listopada 2014 r. ww. może postarać się o zatrudnienie, które umożliwi mu osiągnięcie dochodów pozwalających nie tylko na utrzymanie własnej osoby, ale i spłatę ciążących na nim zaległości. Ponadto organ poinformował skarżącego, że może złożyć wniosek o odroczenie terminu płatności, bądź rozłożenia na raty powstałej zaległości.