Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, sędzia WSA Marek Leszczyński, Protokolant st. sekretarz sądowy Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 listopada 2014 r. sprawy ze skargi P. R. w S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania organu I instancji w sprawie przyznania dodatku energetycznego oddala skargę
Wnioskiem z dnia 25 czerwca 2014 r. A. G. zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. o przyznanie dodatku energetycznego. Do wniosku dołączona została kopia decyzji o przyznaniu dodatku mieszkaniowego z dnia 13 czerwca 2014 r. oraz kopia umowy sprzedaży energii elektrycznej nr 440/09/A.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. [...] działający z upoważnienia Rady Miejskiej w S. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S., przyznał A. G. dodatek energetyczny na okres od 1 czerwca 2014 r. do 30 listopada 2014 r. w wysokości 15,77 zł miesięcznie.
Odwołanie od powyższej decyzji złożyła A. G., wnosząc o podwyższenie przyznanej jej kwoty od czerwca 2014 r. do 30 listopada 2014 r. Odwołująca się wskazała, że w jest w bardzo trudnej sytuacji finansowej, ponieważ jest osobą bezrobotną a syn także nie osiąga dochodów. Z uwagi na to, że na chwilę obecną zadłużenie za światło wynosi 420 zł, skarżąca poprosiła o pozytywne rozpatrzenie jej prośby.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z [...] lipca 2014r. nr [...] uchyliło rozstrzygnięcie organu I instancji i umorzyło postępowanie organu I instancji w całości, z uwagi na wydanie decyzji przez niewłaściwy organ.
W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że podstawę materialnoprawną zaskarżonej decyzji stanowi przepis art. 5c ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, zgodnie z którym odbiorcy wrażliwemu energii elektrycznej przysługuje zryczałtowany dodatek energetyczny. Z mocy art. 5d tej ustawy dodatek energetyczny przyznaje wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji, na wniosek odbiorcy wrażliwego energii elektrycznej. Do wniosku dołącza się kopię umowy kompleksowej Tub umowy sprzedaży energii elektrycznej. Powołując się na powyższe przepisy Kolegium wywiodło, że rozpoznanie wniosku pani A. G. z dnia [...] czerwca 2014 r. o przyznanie dodatku energetycznego i wydanie decyzji w przedmiocie dodatku energetycznego należy do kompetencji Prezydenta Miasta S., tymczasem zaskarżona decyzja pochodzi od innego organu gminy, a mianowicie od Rady Miejskiej w S. Jak wynika bowiem z komparycji decyzji, jak i pieczęci widniejącej pod niniejszą decyzją została ona wydana przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. działającego z upoważnienia Rady Miejskiej w S. Konkludując SKO uznało, że skoro Rada Miejska w S. nie posiada kompetencji do wydawania decyzji w przedmiocie dodatku energetycznego, o jakim mowa w art. 5c ustawy Prawo energetyczne, to postępowanie prowadzone przez Dyrektora MOPS w S. działającego z upoważnienia Rady Miejskiej w S. jest w całości pozbawione podstaw. W takiej sytuacji konieczne było uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania organu I instancji w całości.
Skargę na powyższą decyzję złożył Prokurator Rejonowy w S., zarzucając jej rażące naruszenie prawa polegające na uznaniu, iż decyzja Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] o przyznaniu dodatku energetycznego A. G. wydana została przez nieuprawniony organ, tj. Radę Miejską w S. działającą poprzez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S., podczas gdy kompetencja do władczego działania w tym zakresie przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S. wynikała z przepisów szczególnych, tj. art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z § 1 uchwały z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] Rady Miejskiej w S. w sprawie upoważnienia Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu ustalania prawa do dodatków energetycznych. Na tej podstawie Prokurator Rejonowy w S. wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia [...] czerwca 2014 r. przyznającej dodatek energetyczny A. G. wobec nie wskazania przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S. prawidłowej podstawy prawnej do jej wydania. Zdaniem Prokuratora, Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej niewątpliwie stanowi jednostkę organizacyjną, o której mowa w przepisie art. 39 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, a jej organem wykonawczym jest Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej. W ocenie autora skargi, przyjęcie przez Radę Miejską w S. w/w uchwały spowodowało przeniesienie kompetencji do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej dotyczących zryczałtowanego dodatku energetycznego dla odbiorców wrażliwych energii elektrycznej zamieszkałych na terenie miasta S. z organu wykonawczego gminy, tj. Prezydenta Miasta S., na inny podmiot, tj. Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w S., który stał się właściwym do załatwiania tych spraw w drodze decyzji administracyjnych. Według skarżącego, oceniając kompetencję organu do wydania decyzji o przyznaniu dodatku energetycznego wyłącznie w oparciu o przepisy ogólne, bez uwzględnienia regulacji szczególnej wynikającej z przepisów ustawy o samorządzie gminnym i wymienionej uchwały Rady Miejskiej w S., Kolegium rażąco naruszyło prawo, a wydana przez nie decyzja, jako dotknięta wadą nieważności.