Sprawa ze skargi na decyzję Burmistrza Miasta K. , nr [...] w części odmawiającej przyznania świadczenia wychowawczego na rzecz małoletniego C. C. (pkt 2 decyzji)
Uzasadnienie strona 2/5

W związku z podniesionymi zarzutami Rzecznik Praw Dziecka wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w zakresie jej punktu 2, tzn. w części w jakiej odmówiono przyznania N. M. świadczenia wychowawczego na małoletniego syna C. C.

W uzasadnieniu powyższego Rzecznik Praw Dziecka wskazał, że cudzoziemka jako korzystająca z zezwolenia na pobyt czasowy, nieuprawniającego do wykonywania pracy na terytorium RP, bez wątpienia nie mieści się w kręgu podmiotów wskazanych w art. 1 ust. 2 pkt 2 ustawy. W sytuacji, gdyby taki sam status pobytowy przysługiwał wszystkim dzieciom skarżącej, nie byłoby wątpliwości co do prawidłowości decyzji organu I instancji. Jednakże w ocenie Rzecznika, fakt, że syn N. M. posiada po ojcu obywatelstwo polskie, nadaje sprawie charakter szczególny, do której to kwestii organ się nie odniósł. Tym samym organ powinien w toku prowadzonego postępowania pochylić się nad zagadnieniem, czy obywatelstwo i status pobytowy matki małoletniego C. C., powinien przesądzać o niemożności skorzystania przez niego - jako obywatela polskiego - ze wsparcia przewidzianego przepisami powołanej ustawy.

W ocenie Rzecznika nie powinno tak się stać. Różnicowanie sytuacji małoletnich obywateli polskich w zakresie dostępu do świadczenia wychowawczego, według kryterium obywatelstwa i tytułu pobytowego ich rodzica lub opiekuna, nie służyło realizacji celu wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przedmiotowego świadczenia.

Następnie Rzecznik Prawa Dziecka zwrócił uwagę na orzecznictwo sądowoadministracyjne powstałe na gruncie przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych, tj. ustawy niezwykle bliskiej niniejszej ustawie o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, podnosząc, że może być ono pomocne przy rozpoznawaniu niniejszej sprawy. Analiza tych orzeczeń wskazuje, że Sądy formułowały pogląd wedle którego, nie do przyjęcia jest taka interpretacja przepisów ustawy o świadczeniach rodzinnych, która pozbawiałaby przewidzianej ustawowo pomocy finansowej dziecko zamieszkałe w Polsce i będące obywatelem polskim.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczas wyrażone stanowisko w sprawie. Organ podkreślił, że w ustalonym stanie faktycznym sprawy wystarczająca jest jedynie literalna wykładnia art. 1 ust. 2 pkt 2 lit. d ustawy, a analiza powołanego przepisu w świetle wykładni celowościowej oraz systemowej wskazuje, że przepis ten został zastosowany prawidłowo. Celem omawianej ustawy jest udzielenie przez Państwo rodzicom (opiekunom) dzieci pomocy w wychowaniu dzieci w formie częściowego pokrycia wydatków związanych z wychowaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych. Zatem ustawodawca za cel regulacji przyjął udzielenie takiej pomocy rodzicom, przy czym co do zasady, żaden przepis ustawy nie wyłącza spod omawianej regulacji prawnej dzieci cudzoziemców (w tym cudzoziemców, którzy posiadają zezwolenie na pobyt stały) posiadających uprawnienia do pracy w Polsce. Dlatego też omawiana wykładnia ww. przepisów mogłaby prowadzić do nieuprawnionego zróżnicowania sytuacji prawnej zarówno samych cudzoziemców, jak i samych dzieci ze względu na ich pochodzenie i narodowość.

Strona 2/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku
Inne orzeczenia ze skargą na:
Burmistrz Miasta