Dnia 11 lutego 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA: Jan Jędrkowiak (spr.) Sędziowie: WSA: Janina Guść NSA: Krzysztof Ziółkowski Protokolant: Danuta Penkalla po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi I. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 marca 2001 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku okresowego oddala skargę.
I. S. zaskarżyła do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 19 marca 2001 r. nr [...] utrzymującej w mocy decyzję kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej z dnia 15 listopada 2000 r.
Utrzymaną w mocy decyzją organ I instancji przyznał skarżącej zasiłek okresowy od miesiąca listopada do grudnia 2000 r. w kwocie 200 zł miesięcznie.
W podstawie prawnej decyzji organ powołał art. 4 ust 1, art. 31 ust 1 pkt 3, oraz art. 43 pkt 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej (tj. Dz. U. Z 1998 r. nr 64 poz. 414 ze zm.). W uzasadnieniu podano, iż na podstawie wywiadu środowiskowego ustalono, że sytuacja materialna i rodzinna skarżącej wymaga udzielenia pomocy, ponieważ dochód (122,84 zł) nie przekracza kryterium dochodowego określonego w art. 4 ust 1 w/w ustawy, a brak możliwości zatrudnienia uzasadnia przyznanie zasiłku okresowego. W odwołaniu od decyzji organu I instancji skarżąca powołała się na swoją trudną sytuację życiową, wskazała, że jest osobą samotną, schorowaną i wykonywała zawód nauczycielski przez 21 lat pracy. Z powodu złego stanu zdrowia nie może podjąć pracy w swoim zawodzie, ani też otrzymać innego zatrudnienia. Zdaniem odwołującej się zasiłek został przyznany w zaniżonej kwocie.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Kolegium przyznaje, iż skarżąca kwalifikuje się do pomocy z opieki społecznej i uzasadnione było przyznanie jej przez organ I instancji zasiłku okresowego. Skarżąca spełnia kryterium dochodowe, które w jej przypadku wynosi 401 zł, natomiast jej dochód to wyłącznie kwota dodatku mieszkaniowego wynosząca 122, 84 zł. W dalszej części uzasadnienia, odnosząc się do kwestii wysokości przyznanego zasiłku, Samorządowe Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, że w myśl art. 31 ust 4 cyt. ustawy zasiłek ten ustala się w wysokości stanowiącej różnicę między kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej lub kryterium dochodowym rodziny ustalonym zgodnie z art. 4 ust. 1, a dochodem tej osoby lub rodziny, nie niższej jednak niż 16 zł na rodzinę. Nie znajdując podstaw do uchylenie zaskarżonej decyzji, organ II instancji powołał się na treść art. 2 ust. 4 ustawy o pomocy społecznej; zgodnie z treścią którego potrzeby osoby i rodziny korzystającej z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i możliwościom pomocy społecznej. Pomoc ta ma umożliwić przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których podopieczni nie są w stanie pokonać samodzielnie (art. 1 ust. 1). Wskazano też, iż jak wynika z materiału dowodowego sprawy, odwołująca się jest objęta praktycznie stałą pomocą społeczną i nic nie stoi na przeszkodzie, ażeby mogła wystąpić o dalszą pomoc i ją uzyskać, jeżeli zostaną spełnione ustawowe przesłanki. W skardze skarżąca ponownie podniosła zarzuty zgłoszone w odwołaniu od decyzji organu T instancji, wskazując, że przyznana jej pomoc nie zabezpiecza jej podstawowych potrzeb i uwłacza godności uczciwego, rzetelnego obywatela Polski. W odpowiedzi na skargę wniesiono ojej oddalenie.