Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok (spr.) Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Małgorzata Kuba po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 4 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 10 lipca 2003 r. nr XI/266/2003 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia - Rejon Głównego Miasta w mieście Gdańsku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały co do karty terenu nr 1110, Numer Terenu 012, dotyczącej "Strefy Zespołu Mariackiego" w punkcie 8 "Parkingi" co do słów "W przypadku kiedy z powodów technicznych lub innych nie można miejsc parkingowych zapewnić na terenie nieruchomości należy wykazać się prawem własności do odpowiedniej liczby miejsc w parkingach kubaturowych na terenie Śródmieścia. Miejsce parkingowe w parkingach kubaturowych może posłużyć tylko raz do spełnienia wymagań wskaźnikowych planu" oraz w punkcie 17.1 "Inne zapisy" co do słów "Wybrane projekty architektoniczne Zarząd Miasta może poddać ocenie Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej." oraz "Nowo projektowana zabudowa w bezpośrednim otoczeniu bazyliki Mariackiej podlega konkurencji projektantów.", 2. zasądza od Rady Miasta Gdańska na rzecz skarżącej A. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 780 zł (siedemset osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W dniu 10 lipca 2003 r. Rada Miasta podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Śródmieścia - rejon Głównego Miasta w mieście G..
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G., zgodnie z art. 52 § 3 i art. 53 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w dniu 15 listopada 2013 r., 20 listopada 2013 r. oraz 16 stycznia 2014 r. wezwała Radę Miasta do usunięcia naruszenia prawa, a potem z zachowaniem terminu sześćdziesięciu dni od skierowania wezwania do usunięcia naruszenia prawa wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
W treści skargi zawarty został wniosek o stwierdzenie nieważności w zakresie karty terenu numer 12 punkt 8 (Parkingi) i pkt 17 (inne zapisy) podpunkt 17.1 przedmiotowej uchwały.
Powołując się na prawo własności działki objętej planem skarżąca zarzuciła zapisowi zawartemu w uchwale o treści: "wybrane projekty architektoniczne Zarząd Miasta może poddać ocenie Miejskiej Komisji Urbanistyczno-Architektonicznej. (...) Nowo projektowana zabudowa w bezpośrednim otoczeniu bazyliki Mariackiej podlega konkurencji projektantów", naruszenie art. 2, 7 i 87 ust 1 i 2 Konstytucji RP w zakresie, w jakim obowiązki nałożone na inwestora nie wynikają z przepisów powszechnie obowiązującego prawa; art. 32 ustawy Prawo budowlane w zakresie, w jakim nakłada na inwestora obowiązki niewynikające z przepisów prawa do przeprowadzania "konkurencji projektantów w przypadku projektowania zabudowy w bezpośrednim otoczeniu bazyliki Mariackiej" oraz art. 20 ust. 1 w zw. z art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie w jakim zaskarżone warunki planu nie znajdują oparcia w powszechnie obowiązujących przepisach prawa.
Drugiemu kwestionowanemu zapisowi brzmiącemu: "Dla projektowanej zabudowy minimum 2 miejsca parkingowe na 100 m2 powierzchni usług i jedno miejsce na mieszkanie. W przypadku, kiedy z powodów technicznych lub innych nie można miejsc parkingowych zapewnić na terenie nieruchomości należy wykazać się prawem własności do odpowiedniej liczby miejsc w parkingach kubaturowych na terenie Śródmieścia. Miejsce parkingowe w parkingach kubaturowych może posłużyć tylko raz do spełnienia wymagań wskaźnikowych planu. Dopuszcza się parking podziemny o powierzchni wynikającej z możliwości technicznych i konserwatorskich. Konstrukcja stropu parkingu podziemnego musi uwzględniać możliwość zorganizowania zieleńca na jego powierzchni w przypadku braku przykrycia przestrzeni wewnątrz kwartałowej zabudowa jednokondygnacyjną. Jeżeli warunki techniczne i konserwatorskie umożliwiają budowę podziemnego parkingu pod placem na północ od bazyliki Mariackiej pomiędzy ulicami Św. Ducha, Szewską i plebanią bazyliki jest on obligatoryjny." zarzucono naruszenie art. 2, 7 i 87 ust. 1 i 2 Konstytucji RP w zakresie, w jakim obowiązki nałożone na inwestora nie wynikają z przepisów powszechnie obowiązującego prawa lub są z nim sprzeczne; art. 32 ustawy Prawo budowlane w zakresie w jakim nakłada na skarżącą obowiązki niewynikające z przepisów prawa; art. 20 ust. 1 w zw. z art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w zakresie w jakim zaskarżone warunki miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie znajdują oparcia w powszechnie obowiązujących przepisach prawa oraz art. 7 ust. 2 ustawy Prawo budowlane w zw. z § 18 ust 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z dnia 15 czerwca 2002 r.) poprzez nałożenie na inwestora w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jednocześnie obowiązku zabudowy całej działki zgodnie z liniami zabudowy i umieszczenia na jej powierzchni lub pod powierzchnią odpowiedniej ilości miejsc postojowych przy jednoczesnym braku możliwości wybudowania parkingu podziemnego z powodu zbyt małej powierzchni działki w stosunku do koniecznej liczby miejsc postojowych wynikających z zaskarżonej uchwały Rady Miasta (1 miejsce postojowe na lokal mieszkalny i 2 miejsca na każde 100 m2 powierzchni usług) co daje 18 miejsc postojowych o łącznej powierzchni zabudowy 228 m2 powiększonej dodatkowo o konieczny zjazd do parkingu podziemnego od strony ulicy Kleszej około 60 m2 i powierzchnie komunikacji między wjazdem a poszczególnymi miejscami postojowymi o powierzchni około 100m2, których to nie można umieścić na działce o powierzchni 332m2 ani pod jej powierzchnią. Co więcej nie ma możliwości "wykazania się prawem własności do odpowiedniej liczby miejsc w parkingach kubaturowych", ponieważ nie ma takiej prawnej możliwości, bo "miejsce parkingowe w parkingu kubaturowym" nie może być przedmiotem prawa własności. Potwierdza to aktualny stan faktyczny, gdyż dziś nie ma żadnych możliwości, aby nabyć "prawo własności miejsca w parkingu kubaturowym" na terenie Śródmieścia . Nałożenie natomiast obowiązku, który nie jest możliwy do spełnienia winien został uchylony.