Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Protokolant: Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Szczepkowska po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2012 r. na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w Gdańsku na uchwałę Rady Gminy Starogard Gdański z dnia 27 listopada 2008 r., nr XXV/270/2008 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Rada Gminy, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.), podjęła w dniu 27 listopada 2008 r. uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla fragmentu wsi D. - część działki [...] i [...] oraz fragmentu wsi J. - działka [...], [...], [...], część [...] i [...].
Na powyższą uchwałę Prokurator Okręgowy wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę, domagając się stwierdzenia jej nieważności na podstawie art. 147 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skarżący twierdzi, że opisana uchwała wydana została z naruszeniem: art. 17 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717), polegającym na zaniechaniu uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z Regionalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska oraz z naruszeniem art. 17 pkt 7 lit. c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. nr 122 z 2006 r., poz. 851), polegającym na zaniechaniu uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z Państwowym Inspektorem Sanitarnym. Od dnia 15 listopada 2008 r. Wójt Gminy obowiązany był do przedstawienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Regionalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, bowiem przepisy przejściowe ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. nr 199, poz. 1227) nie zawierają regulacji odnoszącej się do toczących się procesów planotwórczych. Organ zobowiązany był również do przedstawienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Państwowemu Inspektorowi Sanitarnemu. Według Prokuratora uchybienie polegające na nieuzgodnieniu projektu planu z tymi organami jest istotne w rozumieniu art. 28 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z uwagi na zlokalizowanie mocą zaskarżonej uchwały w sąsiedztwie zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej zespołu kilkudziesięciumetrowych wież siłowni wiatrowych.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta wniosła o jej oddalenie. Organ nie zgodził się z zarzutem naruszenia art. 17 pkt 6 lit c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i wyjaśnił, że w chwili uchwalania przedmiotowego planu przepis art. 17 pkt 6 lit c ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie istniał, a został dodany dopiero ustawą z dnia 25 czerwca 2010 r. (Dz. U. nr 130, poz. 871), czyli już po uchwaleniu planu. Natomiast ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko, która weszła w życie w dniu 15 listopada 2008 r., wprowadziła obowiązek uzgadniania planów miejscowych z regionalnym dyrektorem ochrony środowiska, lecz przepis ten wszedł w życie w sytuacji zakończonej procedury sporządzania przedmiotowego planu, po jego uzgodnieniu i wyłożeniu do publicznego wglądu, kiedy to gotowy projekt uchwały oczekiwał na podjęcie uchwały zgodnie z harmonogramem odbywających się sesji Rady Gminy. Wszelkie uzgodnienia przedmiotowego planu zostały uzyskane przed wejściem w życie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko i pozostawały one w mocy również pod rządami tej ustawy. Zdaniem Rady, wystąpienie o uzgodnienie projektu planu do Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska, na podstawie art. 153 ust. 1 ustawy, byłoby faktycznie ponownym wystąpieniem do Wojewódzkiego Konserwatora Przyrody.