Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ uprawnia dyrektorów oddziału rejonowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej do wyrażenia zgody na adaptację na cele mieszkalne pomieszczeń strychowych w budynku stanowiącym wyłączną własność Skarbu Państwa wykonywaną zgodnie z art. 14 ust. 1 przez Agencję. Adaptacja taka jest bowiem inwestycją na cele mieszkalne i wiąże się ponadto z remontem nieruchomości.
Skoro zatem zgodę na przeprowadzenie przebudowy pomieszczeń strychowych i ich adaptację na cele mieszkalne wyraził organ nie mający do tego kompetencji to czynność ta była nieważna i nie rodziła po stronie inwestora prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy w B. na decyzję Wojewody K.-P. z 30 czerwca 1999 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego - uchyla zaskarżoną decyzję.
Prezydent Miasta B. decyzją z dnia 8 marca 1999 r. (...) udzielił Sławomirowi Sz. pozwolenia na zmianę sposobu użytkowania części poddasza na lokal mieszkalny przy ul. Cz. 24 w B.
Od decyzji tej odwołanie wniosła Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Rejonowy w B. - podnosząc, że Sławomir Sz. nie posiada dowodu stwierdzającego prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Oddział Rejonowy Wojskowej Agencji Mieszkaniowej uprawniony do wydania takiej zgody, nie uczynił tego.
Decyzją z dnia 30 czerwca 1999 r. (...) Wojewoda K.-P. powołując się na przepis art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, podnosząc że Sławomir Sz. pismem z dnia 24 kwietnia 1998 r. zwrócił się do Dyrektora Wojskowej Agencji Mieszkaniowej Oddział Terenowy w B. o wyrażenie zgody na adaptację 1/3 powierzchni poddasza przy ul. Cz. 24 w B. i po przedstawieniu dokumentacji w dniu 25 maja 1998 r. taką zgodę otrzymał. Zgodnie z art. 65 Kpa, jeżeli dyrektor Oddziału Terenowego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w B. nie był organem właściwym do udzielenia takiej zgody to powinien sprawę w ciągu 7 dni przekazać Dyrektorowi Oddziału Rejonowego. Udzielona zgoda upoważniała organ I instancji do stwierdzenia, że Sławomir Sz. wykazał posiadanie tytułu prawnego do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Ponadto ze znajdującego się w aktach zawiadomienia Sądu Rejonowego Wydziału Ksiąg Wieczystych w B. wynika, że w dziale II księgi wieczystej jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa - Wojskowa Agencja Mieszkaniowa. Zatem kwestię wewnętrznego podziału kompetencji Wojskowa Agencja Mieszkaniowa winna zdaniem organu odwoławczego rozstrzygnąć we własnym zakresie.
Skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosła na powyższą decyzję Wojskowa Agencja Mieszkaniowa Oddział Terenowy w B., domagając się stwierdzenia nieważności decyzji organów obu instancji na podstawie art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa. W uzasadnieniu skargi wskazano, że dyrektor Oddziału Terenowego WAM w B. wyraził zgodę na adaptację części strychu z zastrzeżeniem dotrzymania następujących terminów realizacji zadań: trzy miesiące od chwili otrzymania zgody zezwalającej na rozpoczęcie działań formalno-prawnych /tj. od dnia 25 maja 1998/, trzy miesiące od daty uzyskania pozwolenia na budowę /adaptację/ do całkowitego zakończenia robót i uzyskania pozwolenia na użytkowanie. Ponieważ Sławomir Sz. nie był w stanie dotrzymać ustalonego terminu na uzyskanie zezwolenia na adaptację, wystąpił o przedłużenie tego terminu. Dyrektor Oddziału Terenowego wyraził zgodę na przedłużenie tego terminu do 30 października 1998 r. Zezwolenie na adaptację zainteresowany otrzymał w dniu 8 marca 1999 r. Nie można zgodzić się z twierdzeniem organu odwoławczego, iż Agencja winna rozstrzygnąć we własnym zakresie kwestię podziału kompetencji, bowiem rozstrzyga to ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o Zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ oraz rozporządzenie Ministra Skarbu Państwa z 16 czerwca 1998 r. w sprawie nadania statutu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej /Dz.U. nr 86 poz. 549/. Nie wzięto pod uwagę faktu, iż organ pierwszej instancji zażądał od Sławomira Sz. zgody Agencji, a zatem posiadał informację o warunkach na jakich zgoda została wyrażona. Ograniczenia odnośnie terminów uzyskania dokumentacji i rozpoczęcia prac wynikały między innymi z tego, że budynek przy ulicy Cz. 24 w B. przygotowywany był do sprzedaży. W marcu 1999 r. powstała tam wspólnota mieszkaniowa, gdyż zostały wykupione mieszkania. Zatem decyzja była niewykonalna w dniu jej wydania, bowiem Sławomir Sz. nie posiadał zgody wspólnoty mieszkaniowej wydanej na zasadach art. 22 ust. 3 pkt 5 ustawy z dnia 24 czerwca 1999 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./.