Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędzia WSA Mariola Jaroszewska Protokolant Sekretarz Sądowy Anna Rusajczyk po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. K.-Ł. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 listopada 2008 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej przez M. K. - Ł. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 14 listopada 2008 r. w przedmiocie umorzenia wznowionych postępowań administracyjnych w sprawach dotyczących świadczenia pielęgnacyjnego.
Skarga została wniesiona w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
M. K. - Ł. od 2004 roku kilkakrotnie ( na kolejne okresy zasiłkowe od 1 września do 31 sierpnia ) ubiegała się o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego przewidzianego w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ( Dz. U. Nr 228, poz. 2255 ze zm.). Decyzją Prezydenta Miasta z dnia 7 czerwca 2004 r. utrzymaną w mocy decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego odmówiono wnioskodawczyni przyznania w/w świadczenia na okres zasiłkowy od 01.09.2004 do 31.08.2005, a Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 28 grudnia 2005 r. ( sygn. akt II SA/Gd 632/04 ) oddalił jej skargę na rozstrzygnięcie organu odwoławczego. Następnie decyzją z dnia 5 września 2005 r. organ I instancji ponownie odmówił skarżącej przyznania żądanego świadczenia na kolejny okres zasiłkowy. Również i w tym przypadku wniesiona do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skarga na utrzymującą w mocy decyzję organu odwoławczego została wyrokiem z dnia 6 lipca 2006 r. ( sygn. akt II SA/Gd 38/06 ) oddalona. Kolejny raz na następny okres zasiłkowy od 1 września 2006 r. organ I instancji odmówił skarżącej przyznania świadczenia decyzją z dnia 11 września 2006 r. Decyzja ta wraz z rozstrzygnięciem organu II instancji o utrzymaniu jej w mocy została wyrokiem Sądu z dnia 23 maja 2007 roku ( sygn. akt II SA/Gd 84/07 ) uchylona. Po ponownym rozpatrzeniu wniosku skarżącej organ I instancji decyzją z dnia 1 kwietnia 2008 r. przyznał jej żądane świadczenia na okres od 01.09.2006 do 31.05.2007r.
W dniu 19 sierpnia 2008 r. skarżąca wystąpiła do organu I instancji z wnioskiem o wznowienie postępowań administracyjnych zakończonych decyzjami z dnia 7 czerwca 2004 r. i 5 września 2005 r. Jako podstawę wznowienia skarżąca wskazała art. 145 § 1 pkt 5 kpa wywodząc, iż nowymi dowodami w sprawie nie znanymi organowi mającymi uzasadniać zmianę niekorzystnych dla niej decyzji są: wyrok z dnia 23 maja 2007 r. w sprawie II SA/Gd 84/07 oraz wydana w następstwie tego wyroku decyzja z dnia 1 kwietnia 2008 r. przyznająca jej prawo do świadczenia.
Decyzją wydaną w dniu 23 września 2008 r. przez Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie z upoważnienia Prezydenta Miasta po uprzednim wznowieniu postępowania i z powołaniem na art. 151 § 1 pkt 1 kpa odmówiono uchylenia obydwu kwestionowanych decyzji wskazując na brak podstaw z art. 145 § 1 kpa.
Skarżąca wniosła odwołanie zarzucając, że stanowisko organu jest błędne gdyż powołany korzystny dla niej wyrok sądu z dnia 23 maja 2007 r. może stanowić podstawę wznowienia i uzasadniać zmianę wcześniejszych decyzji odmawiających przyznania świadczenia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaskarżonym rozstrzygnięciem podjętym na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 kpa w związku z art. 105 § 1 i 151 § 1 pkt 1 kpa uchyliło decyzję organu I instancji i umorzyło postępowanie w sprawie. W uzasadnieniu organ odwoławczy podzielił wprawdzie stanowisko organu I instancji o braku podstawy z art. 145 § 1 pkt 5 kpa do wznowienia postępowania uznał jednak, iż ta kwestia nie powinna być przedmiotem badania, gdyż wniosek o wznowienie został złożony po terminie określonym w art. 148 § 1 kpa, a ta okoliczność winna skutkować odmową wznowienia postępowań ( art. 149 § 3 kpa ), a nie odmową uchylenia decyzji dotychczasowych. Organ odwoławczy ustalił, że skoro skarżąca w dniu 8 kwietnia 2008 r. otrzymała decyzję wydaną dnia 1 kwietnia 2008 r., która w jej ocenie miała stanowić nowy dowód w sprawie nie znany organowi I instancji to tym samym w dacie tej powzięła wiadomość o okoliczności stanowiącej podstawę wznowienia. Składając wniosek o wznowienie postępowania w dniu 19 sierpnia 2008 r. uczyniła to zatem po upływie miesięcznego terminu określonego w art. 148 § 1 kpa.