Rozłożenie ciężaru kosztów remontów i napraw, o których mowa w art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a także przeprowadzenia poszczególnych prac w tych obiektach jest sprawą współwłaścicieli budynku /wspólnot mieszkaniowych/, a w razie sporu - sprawą cywilną, a więc nie należącą do kompetencji organów do spraw nadzoru budowlanego.
oddala skargę w przedmiocie nakazania wykonania remontu budynku.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest nieuzasadniona, albowiem zaskarżone decyzje nie naruszają prawa /art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA - Dz.U. nr 74 poz. 386 ze zm./.
Stan faktyczny sprawy, podlegający regulacji przepisami, ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jest między stronami postępowania sądowoadministracyjnego bezsporny.
Skarżący nie kwestionowali w odwołaniu od decyzji organu I instancji, ani w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, że budynek Nr 157 przy Al. H. w G.-W., którego są współwłaścicielami, uległ uszkodzeniu na skutek pożaru i że uszkodzenia budynku należy naprawić.
Większą część skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego zajmuje opis niewłaściwego działania Wspólnoty Mieszkaniowej przedmiotowego budynku oraz podanie przyczyn, dla których skarżący nie chcą bądź uważają, że nie powinni partycypować w kosztach koniecznej naprawy dachu, stropu i innych części budynku.
Skarżący przeoczyli, że zaskarżona decyzja Wojewody G. z dnia 31 lipca 1997 r., ani poprzedzająca ją decyzja organu I instancji nie odnosi się do kwestii podziału kosztów naprawy budynku między poszczególnych współwłaścicieli /decyzje te w ogóle nie orzekają o kosztach/.
Omawiane decyzje nakładają - na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane na Wspólnotę Mieszkaniową przedmiotowego budynku, a więc - na ogół współwłaścicieli domu - obowiązek wykonania remontu polegającego na wykonaniu określonych w decyzjach prac.
Przywołany jako podstawa prawna orzekania art. 66 Prawa budowlanego stanowi, że w przypadku stwierdzenia, że obiekt budowlany jest w nieodpowiednim stanie technicznym, szpeci otoczenie bądź jest użytkowany niezgodnie z przeznaczeniem, organ nadzoru budowlanego wydaje decyzję nakazującą usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.
Obowiązek użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem i wymaganiami ochrony środowiska, utrzymania go w należytym stanie technicznym i estetycznym obciąża właściciela lub zarządcę obiektu budowlanego /art. 61 cyt. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane/.
Zgodnie z powyższym adresatem zaskarżonych, decyzji jest Wspólnota Mieszkaniowa budynku mieszkalnego (...), a skarżący - jako właściciele poszczególnych lokali położonych w tym budynku wchodzą w skład tej Wspólnoty.
Rozłożenie ciężaru kosztów remontów i napraw, a także - przeprowadzenia poszczególnych prac jest sprawą współwłaścicieli budynku, a w razie sporu - sprawą cywilną, a więc - nie należącą do kompetencji organów do spraw nadzoru budowlanego.
Informacje o właściwym trybie postępowania w sprawie zawarte były w uzasadnieniach zaskarżonych decyzji organów obu instancji i w odpowiedzi na skargę.
Mając powyższe na uwadze Naczelny Sąd Administracyjny skargę Marii K., Marii K., Jolanty Z., Feliksa Sz. i Adama W., jako nieuzasadnioną oddalił na mocy art. 27 ust. 1 cyt. ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o NSA.