Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski, Sędziowie: NSA Anna Orłowska, WSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz (spr.), Protokolant Jarosław Skopczyński, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 30 marca 2001 r. nr [...] w przedmiocie dodatku mieszkaniowego oddala skargę.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 30 marca 2001 r. utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy, mocą której na podstawie art. 39 ust. 1, art. 41 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 120, poz. 787 ze zm.) odmówiono przyznania J. K. dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że dodatek mieszkaniowy jest świadczeniem o charakterze obligatoryjnym, o ściśle określonym w ustawie sposobie jego obliczania. Jego wysokość zależy jedynie od wydatków mieszkaniowych określonych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 1999 r. w sprawie dodatków mieszkaniowych oraz wysokości dochodów gospodarstwa domowego określonych wg art. 40 ust. 2 ustawy o najmie... jako średniomiesięczny dochód osiągnięty przez wszystkich członków gospodarstwa domowego przez okres ostatnich trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku, przy czym, zgodnie z art. 39a ust. 1 za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe. Do dochodu nie wlicza się dodatków dla sierot zupełnych, zasiłków okresowych oraz jednorazowych świadczeń pieniężnych i w naturze z pomocy społecznej.
Organ II instancji podał, że jak wynika z powyższego płacone przez stronę zaliczki na podatek dochodowy, ubezpieczenie zdrowotne, alimenty, jak również dodatek pielęgnacyjny muszą być uwzględnione przy obliczaniu dodatku mieszkaniowego jako dochód strony.
W ocenie organu odwoławczego w przedmiotowej sprawie do wydatków należy zaliczyć czynsz, który po przeliczeniu na powierzchnię normatywną (40 m2) wyniósł 261,84 zł. Dochód gospodarstwa domowego strony wyniósł miesięcznie 1357,33 zł (emerytura), średnio na osobę 678,67 zł i był wyższy od najniższej emerytury (470,51 zł) o 208,16 zł.
Wysokość dodatku mieszkaniowego oblicza się jako różnicę pomiędzy wydatkami przypadającymi na powierzchnię normatywną, a 12% dochodów gospodarstwa w gospodarstwie dwuosobowym (art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych), a w przypadku, gdy dochód na jedną osobę w rodzinie przekracza kwotę najniższej emerytury pomniejsza się go o tę nadwyżkę (art. 41 ust. 2 ustawy).
Organ odwoławczy wskazał, że 12% dochodu strony stanowi kwotę 162,88 zł. Różnica pomiędzy wydatkami mieszkaniowymi (261,84 zł) a 12% dochodu gospodarstwa domowego (162,88 zł) wynosi 98,96 zł i jest mniejsza niż nadwyżka dochodu na jedną osobę w rodzinie ponad najniższą emeryturę, co oznacza, że dodatek mieszkaniowy stronie nie przysługuje.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego J. K. zarzucił nienależyte rozpoznanie sprawy. W uzasadnieniu wskazał, że jest osobą całkowicie niezdolną do pracy oraz do samodzielnej egzystencji. Nadto podał, że w mieszkaniu poza nim na stałe zameldowane jest dwoje jego dzieci, była żona, syn byłej żony oraz czasowo opiekunka.